1. Do for the sake of all ทำเพื่อประโยชน์สุขทุกฝ่าย นี่เป็นทั้งหลักธรรมและหลักบริหาร เมื่อเราทำเพื่อประโยชน์สุขทุกฝ่าย ก็เป็นธุรกิจร่วมจริง เป็นธรรมจริง และนำไปสู่การ compromise กันได้จริง

2. Do at optimum point คือ ทำ ณ จุดพอเหมาะพอดี ได้ผลสูงสุดเท่าที่เป็นไปได้ อย่าทำมากไปจะได้บ้างเสียบ้างวุ่นวายโดยไม่คุ้ม อย่าทำน้อยไปจะใช้ศักยภาพไม่เต็มที่ โตไม่ได้ ทั้งสองกรณีจะทำให้คนเก่ง ๆ ดี ๆ จะไม่อยากอยู่ด้วย

3. Prioritize what to do จัดลำดับความจำเป็นเร่งด่วน และความสำคัญของกิจต่าง ๆ ของงานต่าง ๆ ให้ชัด หลายอย่างสามารถทำพร้อมคู่ขนานกันได้ หลายอย่างควรรอตามลำดับความจำเป็นเร่งด่วนและความสำคัญ อย่าทำทุกอย่างที่ดีที่อยากทำพร้อมกันไปหมดแม้จะดีแค่ไหนก็ตาม ยาดี ๆ ทั้งหลาย เอามากินพร้อมกันหมดก็ตายได้ การจัดลำดับความเร่งด่วนและสำคัญเป็นทักษะพื้นฐานของการบริหาร

4. Innovate how to do it effectively and efficiently วิธีสร้างความสำเร็จหนึ่งทำได้หลายร้อยวิธี เลือกวิธีที่มีประสิทธิภาพสูงสุด เพื่อประสิทธิผลที่คุ้มค่า

5. Fulfill the reason of 'why doing it' กลั่นให้ได้ เราจำเป็นต้องทำสิ่งนั้นจริงไหม ทำไปแล้วจะสงเคราะห์ลูกค้าและโลกให้ดีขึ้นได้จริงหรือเปล่า หากได้ก็ปรับ vision ใหม่ หากไม่ได้ก็เปลี่ยน mission ใหม่ เลือกธุรกิจใหม่ หรือเสริมเข้ามาในแกนเดิม

6. Run business righteously ทำธุรกิจอย่างถูกศีลธรรม ในวิกฤติแต่ละระลอก ผู้ที่ทำธุรกิจอย่างผิดศีลธรรมจะโดนลงโทษมากที่สุด อาจต้องล้มหายตายไปจากวงการเลย ดังนั้น สิ่งสำคัญในการออกจากวิกฤติต้องมั่นคงด้วยคุณธรรม จึงจะประคองตนผ่านไปได้ หากทำบาปเพื่อออกจากวิกฤติจะเจอวิกฤติซ้ำซ้อน

7. Upgrade business to uplift life evolution ธุรกิจเป็นอภิสังขารชนิดหนึ่ง สังขารทั้งหลายมีธรรมชาติเป็นทุกข์ ไม่เที่ยง ไม่เป็นตน ธุรกิจจึงไม่สามารถเป็นสรณะให้กับใครได้ ดังนั้น อย่าทำธุรกิจเพียงเพื่อเงิน ควรใช้ธุรกิจเป็นพาหนะยกระดับวิวัฒนาการให้สูงขึ้น ถ้าทำได้ดังนี้ ธุรกิจก็เหมือนสถานปฏิบัติธรรมเฉพาะที่ดี จึงคุ้มค่าที่จะเสียเวลาด้วย

8. Make balance between personal peace and business growth หากมุ่งแต่ความเจริญทางธุรกิจแล้วจิตเสื่อม จะเต็มไปด้วยโรคและตกอบาย หากเอาแต่สบายจนธุรกิจเสียหาย จะหล่นจากโภคสมบัติ ดังนั้น จัดสมดุลให้ดีระหว่างความสงบสุขภายใน และความเจริญทางธุรกิจ 

ทำได้แปดอย่างนี้ ก็พอประคองตัวผ่านวิกฤติได้ และคุ้มค่าที่จะทำ

หากทำไม่ได้ ก็จัดระบบรักษา asset ที่มี แล้วเกษียณ หาวิมุตติหลุดพ้นเสีย ดั่งพระผู้มีพระภาคและพระประยูรญาติ ท่านพระมหากัสสปะ ท่านพระสารีบุตร ท่านพระโมคคัลลานะ ซึ่งล้วนเป็นผู้ยิ่งใหญ่ และเศรษฐีมีทรัพย์มากทุกท่าน ล้วนแต่เลือกสละโลกาสมบัติเพื่อนิพพานสมบัติอันอมตะ ปราศจากวิกฤติใด ๆ 100% บรมสุขในสวัสดิภาพนิรันดร เป็นภูมิแห่งผู้มีรสนิยมสูงสุด