ถ้าคิดมากก็คิดอย่างเดียวที่เป็นกลางหรือเป็นกุศล คิดบ่อย ๆ แต่คิดแค่อย่างเดียว

คิดอะไรหล่ะ มีอยู่ประมาณ ๒ อย่างที่ผู้สูงอายุควรคิด

๑. สงบสุข บอกพ่อแม่ให้คิดอย่างเดียวเลยเรื่องสงบสุข แม่จะคิดวันละกี่ร้อยครั้ง กี่พันครั้งก็ได้ คิดเรื่องสงบสุข ไม่ว่าจะเจออะไรหรือเจอสถานการณ์อะไรก็ให้สงบสุข ลูกทะเลาะกันก็สงบสุข ไปเจอสถานการณ์อะไรที่ unexpected (ไม่ได้คาดไว้) ก็สงบสุข ถ้าสงบสุขได้ 1) จะเป็นอิสระจากสถานการณ์ 2) จะบริหารสถานการณ์ได้โดยง่าย และ 3) จิตตั้งมั่นเป็นสมาธิโดยธรรมชาติ แต่ถ้าเราไปมีความรู้สึกร่วมกับสถานการณ์จะบริหารยาก ดังนั้น เมื่อคิดเยอะให้คิดเรื่องเดียว แต่คิดบ่อย ๆ “สงบสุข ๆ” พอเข้าถึงความสงบสุขแล้ว ความคิดจะเหลือน้อย แต่รู้จะเต็มมากขึ้นในความสุขอันแสนสบาย

ขั้นตอนต่อไปเมื่อพ่อแม่เชี่ยวชาญเรื่องสงบสุขแล้ว ก็ให้ลองอย่างนี้

๒. บริสุทธิ์ คิดเรื่องบริสุทธิ์อย่างเดียวนะแม่ นะพ่อ ทำอย่างไรจะทำให้จิตของเราบริสุทธิ์ที่สุด คิดไปเถอะแม่จะคิดวันละหมื่นครั้งแสนครั้งก็ได้ คิดอยู่เรื่องเดียว เป็นการใช้ความคิดของเขาช่วยเขาเอง เมื่อคิดแต่เรื่องบริสุทธิ์ เดี๋ยวจะหลุดจากความคิดทั้งหมดโดยง่าย และอยู่เหนือความคิดทั้งของตนและของคนอื่น เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ตัวจริง และพ้นจากความทุกข์อันไร้สาระทั้งหลาย

นี่เป็นวิธีปฏิบัติง่ายสำหรับคนคิดมาก คือให้คิดบ่อย ๆ ทีละเรื่องเดียว “สงบสุข” แล้วก็ “บริสุทธิ์” ลูกคนใดทำได้อย่างนี้ นอกจากสนองคุณพ่อแม่ได้หมด ยังเป็นบุญคุณล้นเหลือแก่พ่อแม่ด้วย เหมือนที่อาจารย์แอนนาทำได้