แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

พระพุทธเจ้าโปรดมาคันทิยพราหมณ์ และมาคันทิยพราหมณี ซึ่งต้องการถวายนางมาคันทิยา ลูกสาวของตนให้เป็นภรรยาของพระพุทธเจ้า

พระพุทธเจ้าทรงตรัสคาถาแก่พราหมณ์ทั้งสองว่า เรามิได้มีความพอใจในเมถุน เพราะเห็นนางตัณหา นางอรดี และนางราคา ไฉนจักมีความพอใจเพราะเห็นธิดาของท่านนี้ ซึ่งเต็มไปด้วยมูตรและกรีส เราไม่ปรารถนาจะถูกต้องธิดาของท่านนี้ แม้ด้วยเท้า
เมื่อทรงกล่าวคาถาจบ พราหมณ์และพราหมณี ก็ตั้งอยู่ในอนาคามิผล แล้วออกบวชในพระสำนักของพระพุทธเจ้า แล้วก็บรรลุอรหัตตผล

ส่วนนางมาคันทิยา อาฆาตที่พระพุทธเจ้ากล่าวว่าตนเป็นไปด้วยมูตรและคูธ บอกกับตัวเองว่าเมื่อได้สามีที่ถึงพร้อมด้วยชาติ ตระกูล จะแก้แค้นพระพุทธเจ้า  ต่อมา นางได้เป็นอัครมเหสีองค์ที่สามของพระเจ้าอุเทน

-----------

คนเจ้าราคะพึงมีรอยเท้ากระหย่ง(เว้ากลาง)
คนเจ้าโทสะย่อมมีรอยเท้าอันส้นบีบ(หนักส้น)
คนเจ้าโมหะย่อมมีรอยเท้าจิกลง(หนักทางปลายนิ้วเท้า)