ความจริงแล้วการรู้ปัญหาก่อนมันดีและช่วยป้องกันได้ สามารถแก้ไขเปลี่ยนทิศทางของปัญหาได้ แต่การรู้นั้นต้องรู้ตรงจริง แต่ถ้าเราคิดไปก่อนหรือคิดไปเองจนวิตกกังวล ให้ลองทำสถิติดู ส่วนใหญ่ไม่กี่เปอร์เซ็นต์ที่ตรงจริง ที่เหลือกังวลเปล่าสร้างทุกข์ทับถมตัวเองฟรี ๆ

ในขณะที่เราย้ำคิดย้ำทำอยู่นั้น ความคิดของเราเองก็เป็นพลังงานชนิดหนึ่ง มันเหนี่ยวนำให้เกิดปัญหาได้จริง ทั้งที่แต่ก่อนมันอาจจะไม่มี แต่มันเกิดขึ้นเพราะพลังความคิดเราเหนี่ยวนำมันมา

ดังนั้นหยุดคิดก่อน หยุดคิดจนกระทั่งจิตเป็นสมาธิดีแล้ว ใช้สมาธิจิตมองไป เห็นปัญหาในอนาคตที่จะเกิดขึ้นด้วยอนาคตังสญาณ คือญาณล่วงรู้อนาคต การที่เราจะมีญาณล่วงรู้อนาคตได้จะต้องหยุดคิด เพราะถ้าเราไม่หยุดคิดเราจะไม่เห็นอนาคต มันจะเห็นแต่ความวิตกกังวลของเราเอง เมื่อเห็นอนาคตด้วยสมาธิจิตหรือเห็นด้วยความฝัน ให้ส่องเสียให้เบ็ดเสร็จในนั้นว่า แล้ว solution คืออะไร prevention คืออะไร เหมือนพระพุทธเจ้าทรงเห็นทุกข์ก็ทรงเห็นนิโรธด้วย เมื่อทรงเห็นสมุทัยก็ทรงเห็นมรรคด้วย ปัญหาทั้งหลายจึงคลี่คลายได้ บางอย่างต้องจัดการในสมาธิเลย บางอย่างออกจากสมาธิก็จะได้จัดการเลย บางอย่างต้องสะสมปัจจัยให้เหมาะสมแล้วจึงจัดการ