ได้ยินท่านบอกว่า อัตตาคือความหลงผิดอย่างนั้นหรือ
ตอบ: เป็นเช่นนั้น

อัตตาจะเป็นความหลงผิดได้อย่างไร เมื่ออัตตามีอยู่
ตอบ: ส่วนใดหรือที่เป็นอัตตา

ก็ความรู้สึกว่าเป็นฉันนี่ไง
ตอบ: ความรู้สึกว่าเป็นฉันมาจากไหน

ก็ใคร ๆ ล้วนเรียกเราว่าเป็นท่านนี้ ๆ
ตอบ: นั่นเป็นเพียงผัสสะในเสียงและโสต แล้วถ้าไม่มีใครเขาไม่เรียกล่ะ อัตตายังมีอยู่หรือ

เราก็ยังจำตัวเองได้อยู่
ตอบ: นั่นเป็นเพียงผัสสะในสัญญา

เวลาท่านหลับสัญญาสงบระงับ อัตตาท่านยังมีอยู่หรือ

ก็น่าจะมี
ตอบ: นั่นเป็นแค่ความคาดเดา

ถ้าไม่มีอัตตาแล้ว อะไรท่องเที่ยวไปเกิด
ตอบ: อวิชชา ตัณหา และกรรมพาท่องเที่ยวไปสร้างสังขารใหม่ ร่ำไป

ท่านเห็นว่าอวิชชาเป็นอัตตาหรือ

ไม่แน่นอน
ตอบ: ท่านเห็นว่าตัณหาเป็นอัตตาหรือ

ไม่แน่นอน
ตอบ: ท่านเห็นว่าสังขารเป็นอัตตาหรือ

ก็มันปรากฏชัด
ตอบ: เวลาสังขารตายแต่ละชาติ อัตตาท่านตายหรือ

ไม่น่าจะใช่
ตอบ: เวลาสังขารเกิดใหม่ อัตตาท่านเกิดใหม่หรือ

ถ้าเช่นนั้น ความรู้สึกว่าเป็นฉันมาจากไหน
ตอบ: ความรู้สึกว่าเป็นฉันมาจากอุปาทาน

แล้วอุปาทานมาจากไหน
ตอบ: อุปาทานมาจากตัณหา

แล้วตัณหามาจากไหน
ตอบ: ตัณหามาจากเวทนา

แล้วเวทนามาจากไหน
ตอบ: เวทนามาจากผัสสะ

แล้วผัสสะมาจากไหน
ตอบ: ผัสสะมาจากสฬายตนะ

แล้วสฬายตนะมาจากไหน
ตอบ: สฬายตนะมาจากนามรูป

แล้วนามรูปมาจากไหน
ตอบ: นามรูปมาจากวิญญาณ

แล้ววิญญาณมาจากไหน
ตอบ: วิญญาณมาจากสังขาร

แล้วสังขารมาจากไหน
ตอบ: สังขารมาจากอวิชชา

แล้วอวิชชามาจากไหน
ตอบ: อวิชชามาจากความไม่รู้

แล้วความไม่รู้มาจากไหน
ตอบ: ความไม่รู้มาจากอวิชชา

ความไม่รู้และอวิชชาคือสิ่งเดียวกัน

เข้าใจล่ะ ที่แท้ก็อวิชชานี้เองตัวการใหญ่ แล้วเราทำลายอวิชชาได้ไหม
ตอบ: ได้

เราทำลายอวิชชาได้อย่างไร
ตอบ: อวิชชาถูกสลายทำลายได้ด้วยปัญญาญาณในสมาธิ

ทำลายอวิชชาแล้วจะได้อะไร
ตอบ: ได้วิมุตติ

วิมุตติมีสภาพอย่างไร
ตอบ: บรมสุข บรมว่าง อมตะ ณ พระนิพพาน

สาธุ  สาธุ
ตอบ: บริสุทธิ์ บริสุทธิ์