กระจ่างสัจธรรม คุณธรรม จริยธรรม ธรรมปฏิบัติ ธรรมปฏิปทา และวิมุตติ
ภิกษุผู้ทำลายสงฆ์ต้องเกิดในอบาย ตกนรกอยู่ชั่วกัป ช่วยเหลือไม่ได้ มีอยู่หรือ และมีหรือ ภิกษุผู้ทำลายสงฆ์ไม่ต้องเกิดในอบาย ไม่ตกนรกอยู่ชั่วกัป…
ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พวกข้าพระองค์กล่าวการหน่ายบาปด้วยตบะ ติดการหน่ายบาปด้วยตบะอยู่ การหน่ายบาปด้วยตบะที่บริบูรณ์มีอย่างไรหนอแล ที่ไม่บริบูรณ์ มีอย่างไร
โทษและอานิสงส์ของความอดทน
สังคารวพราหมณ์ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า อะไรหนอเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้มนต์แม้ที่ทำการสาธยายมานาน ก็ไม่แจ่มแจ้งในบางคราว…
สารถีผู้ฝึกม้าชื่อเกสี ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ก็พระผู้มีพระภาคเป็นสารถีฝึกบุรุษชั้นเยี่ยม พระผู้มีพระภาคทรงฝึกบุรุษที่ควรฝึกอย่างไร
นายบ้านคันธภกะทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ขอพระผู้มีพระภาคโปรดทรงแสดงเหตุเกิดและเหตุดับแห่งทุกข์แก่ข้าพระองค์เถิด
นิครณถ์นาฏบุตรแสดงธรรมแก่พวกสาวกอย่างนี้ว่า ผู้ที่ฆ่าสัตว์ต้องไปอบายตกนรกทั้งหมด ผู้ที่ลักทรัพย์ต้องไปอบายตกนรกทั้งหมด ผู้ที่ประพฤติผิดในกาม…
ผู้สั่งสมทาน ศีล ตายแล้วไปไหน
ภิกษุรูปหนึ่งถามพระอานนท์ว่า พระผู้มีพระภาคทรงกำหนดรู้เหตุทั้งปวงด้วยพระหฤทัยแล้วหรือหนอ จึงได้ทรงพยากรณ์พระเทวทัตว่า พระเทวทัตจะต้องเกิดในอบาย…
มหาโจร ๕ จำพวกนี้ มีปรากฏอยู่ในโลก มหาโจร ๕ จำพวกเป็นไฉน
ปฏิปทาอันให้สำเร็จความปรารถนาในการไปเกิดในภาวะต่าง ๆ
อสิพันธกบุตรทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า เพราะเหตุไรพระผู้มีพระภาคจึงทรงแสดงธรรมโดยเคารพแก่คนบางพวก ไม่ทรงแสดงธรรมโดยเคารพเหมือนอย่างนั้นแก่คนบางพวก
พระอุบาลีทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า บุคคลผู้นอนลืมสติไม่รู้ตัว นอนหลับ มีโทษเท่าไรหนอแลพระพุทธเจ้าข้า
พระอุบาลีทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ภิกษุอันภิกษุทั้งหลายไม่ควรไหว้ มีเท่าไรหนอแล พระพุทธเจ้าข้า
พระอานนท์ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระองค์ตรัสว่า สังฆเภท สังฆเภท ดังนี้ สงฆ์จะเป็นผู้แตกกันด้วยเหตุมีประมาณเท่าไรหนอแล
ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ชนเหล่าใดกล่าวว่าพระสมณโคดมตรัสว่า พึงให้ทานแก่เราคนเดียว ไม่ควรให้แก่คนอื่น ๆ พึงให้ทานแก่สาวกของเรานี่แหละ…
ณ พระเชตวัน พระนครสาวัตถี พระมหากัสสปได้กราบทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อะไรหนอแลเป็นเหตุ เป็นปัจจัยให้เมื่อก่อนสิกขาบทมีน้อย…
ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ พวกข้าพระองค์เป็นพราหมณ์ชรา แก่เฒ่า มีอายุได้ ๑๒๐ ปี แต่มิได้สร้างความดี มิได้ทำกุศล มิได้ทำกรรมอันเป็นที่ต้านทานความขลาดไว้…
ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สดับจากบุรพพราหมณ์ผู้เฒ่าผู้แก่ ผู้เป็นอาจารย์และปาจารย์กล่าวไว้ว่า ได้ยินว่า แต่ก่อนโลกนี้…
พราหมณ์คฤหบดีชาวเวนาคปุระทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ก็ที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่ที่เป็นของทิพย์ ที่เป็นของพรหม ที่เป็นของพระอริยเจ้า…
ดูกรอนุรุทธะทั้งหลาย เธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน ตถาคตเห็นอำนาจประโยชน์อะไรอยู่…
มิคสาลาอุบาสิกาถามพระอานนท์ว่า ธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงแล้วอันเป็นเหตุให้คนสองคน คือ คนหนึ่งประพฤติพรหมจรรย์ คนหนึ่งไม่ประพฤติพรหมจรรย์…
พระเจ้าปเสนทิโกศลได้กราบทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อะไรหนอเป็นยอดแห่งกามทั้งหลาย
ตระกูลใดถึงความเป็นใหญ่ในโภคทรัพย์แล้ว ตั้งอยู่ได้นานเพราะเหตุ ๔ สถาน
เมื่อผู้ใดกล่าวว่า นี้เป็นธรรม นี้เป็นวินัย นี้เป็นคำสั่งสอนของพระศาสดา พึงกระทำอย่างไร
เมื่อจะถวายทานแก่สงฆ์ ควรเจาะจงพระอรหันต์และพระที่ปฏิบัติดีเท่านั้นหรือไม่
ภิกษุผู้พิจารณา เมื่อไม่รู้วาระจิตของผู้อื่น พึงทำการตรวจดูในตถาคตเพื่อทราบว่า พระผู้มีพระภาคเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าหรือไม่
พระเจ้าปเสนทิโกศลกราบทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ทาน บุคคลพึงให้ในที่ไหนหนอแล
โมฆบุรุษบางพวกในธรรมวินัยนี้ เมื่อเรากล่าวว่า จงละโทษสิ่งนี้เสียเถิด เขากลับกล่าวอย่างนี้ว่า ทำไมจะต้องว่ากล่าวเพราะเหตุแห่งโทษเพียงเล็กน้อยนี้เล่า…
