Main navigation

อานันทสูตร

ว่าด้วย
สมาธิเพื่อละอหังการ มมังการ และมานานุสัย
เหตุการณ์
ท่านพระอานนท์ได้เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคถึงการได้สมาธิเพื่อละอหังการ มมังการ และมานานุสัย

ท่านพระอานนท์ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า
 
ในกายอันมีวิญญาณนี้ และในสรรพนิมิตภายนอก ไม่พึงมีอหังการ มมังการ และมานานุสัย

อนึ่ง อหังการ มมังการ และมานานุสัย ย่อมไม่มีแก่ภิกษุผู้เข้าเจโตวิมุติ ปัญญาวิมุติอยู่

ภิกษุเข้าเจโตวิมุติ ปัญญาวิมุตินั้นอยู่ด้วยประการใด การได้สมาธิด้วยประการนั้นมีหรือ และพึงมีได้อย่างไร
 
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
 
การได้สมาธิด้วยประการนั้นพึงมีได้ ด้วยคิดเช่นนี้ว่า คุณชาตินี้ เป็นที่สงบระงับ ประณีต คือ ความสงบสังขารทั้งปวง การสละคืนอุปธิทั้งมวล ธรรมเป็นที่สิ้นตัณหา ความสำรอกกิเลส ความดับสนิท นิพพาน
 
ทรงหมายเอาเช่นนี้ และได้ภาษิตไว้แล้วในปุณณกปัญหาในปารายนสูตร ดังนี้ว่า
 
บุคคลใดรู้อัตภาพของผู้อื่น และอัตภาพของตนเป็นต้นในโลก ไม่มีกิเลสเป็นเหตุให้หวั่นไหวในโลกไหน ๆ เรากล่าวว่าบุคคลนั้นสงบระงับแล้ว ไม่มีทุจริตอันทำให้จิตกลุ้มมัวดุจควันไฟ ไม่มีกิเลสอันกระทบใจ หาความทะเยอทะยานมิได้ ห้ามชาติและชราได้แล้ว




อ่าน อานันทสูตร

 

อ้างอิง
อานันทสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๐ ข้อที่ ๔๗๑หน้า ๑๒๖-๑๒๗
ลำดับที่
9

สถานที่

ไม่ระบุ

สถานการณ์

การปฏิบัติธรรม

พระไตรปิฎกเสียงชุดอื่นๆ

พระธรรม

ธรรมปฏิบัติ

พระธรรม

วิเวก

พระธรรม

ธรรมวิภังค์

พระธรรม

เวทัลลธรรม

พระธรรม

อานุภาพกรรม

พระธรรม

สุคติ สุคโต

พระธรรม

ฆราวาสธรรม