กระจ่างสัจธรรม คุณธรรม จริยธรรม ธรรมปฏิบัติ ธรรมปฏิปทา และวิมุตติ
พระตถาคตประกอบด้วยกำลังเหล่าใด จึงทรงปฏิญาณฐานะอันประเสริฐ ทรงบันลือสีหนาทในบริษัท ทรงประกาศพรหมจักร
ธรรม ๕ ประการนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความลบเลือนเสื่อมสูญแห่งสัทธรรม ๕ ประการเป็นไฉน
ธรรมอย่างหนึ่งเมื่อเกิดขึ้นในโลก ย่อมเกิดขึ้นเพื่อความไม่เกื้อกูลแก่ชนหมู่มาก เพื่อไม่ใช่ความสุขแก่ชนมาก เพื่อความฉิบหายแก่ชนมาก เพื่อความไม่เกื้อกูล…
ภิกษุผู้เถระประกอบด้วยธรรม ๕ ประการ ย่อมเป็นผู้ปฏิบัติเพื่อสิ่งมิใช่ประโยชน์ เพื่อมิใช่สุข เพื่อความฉิบหายแก่ชนมาก เพื่อมิใช่เกื้อกูล เพื่อทุกข์…
ธรรมที่หาได้ยากในภิกษุที่บวชเมื่อแก่
นายจัณฑคามณีทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้เป็นคนดุ เป็นคนสงบเสงี่ยม
บุคคลผู้ไม่มีที่เคารพ ไม่มีที่ยำเกรง ย่อมอยู่เป็นทุกข์ เราจะพึงสักการะ เคารพ อาศัยสมณะหรือพราหมณ์ใครผู้ใดอยู่หนอ
โลกมีความสุขโดยส่วนเดียว มีอยู่หรือ ปฏิปทาที่มีเหตุเพื่อทำให้แจ้งซึ่งโลกที่มีสุขโดยส่วนเดียว มีอยู่หรือ
ดูกรอุทายี ก็ท่านพิจารณาเห็นธรรมทั้งหลายกี่อย่างในเรา อันเป็นเหตุให้สาวกของเราสักการะ เคารพ นับถือ บูชา แล้วอาศัยอยู่
วาเสฏฐสามเณรและภารทวาชสามเณรทูลพระผู้มีพระภาคว่า พวกพราหมณ์พากันว่าอย่างนี้ว่า พราหมณ์พวกเดียวเป็นวรรณะที่ประเสริฐที่สุด วรรณะอื่นเลวทราม…
โทษและอานิสงส์ของความอดทน
สังคารวพราหมณ์ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า อะไรหนอเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้มนต์แม้ที่ทำการสาธยายมานาน ก็ไม่แจ่มแจ้งในบางคราว…
สารถีผู้ฝึกม้าชื่อเกสี ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ก็พระผู้มีพระภาคเป็นสารถีฝึกบุรุษชั้นเยี่ยม พระผู้มีพระภาคทรงฝึกบุรุษที่ควรฝึกอย่างไร
ภิกษุรูปหนึ่งถามพระอานนท์ว่า พระผู้มีพระภาคทรงกำหนดรู้เหตุทั้งปวงด้วยพระหฤทัยแล้วหรือหนอ จึงได้ทรงพยากรณ์พระเทวทัตว่า พระเทวทัตจะต้องเกิดในอบาย…
ปฏิปทาอันให้สำเร็จความปรารถนาในการไปเกิดในภาวะต่าง ๆ
อสิพันธกบุตรทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า เพราะเหตุไรพระผู้มีพระภาคจึงทรงแสดงธรรมโดยเคารพแก่คนบางพวก ไม่ทรงแสดงธรรมโดยเคารพเหมือนอย่างนั้นแก่คนบางพวก
พระอุบาลีทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ภิกษุอันภิกษุทั้งหลายไม่ควรไหว้ มีเท่าไรหนอแล พระพุทธเจ้าข้า
ณ พระเชตวัน พระนครสาวัตถี พระมหากัสสปได้กราบทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อะไรหนอแลเป็นเหตุ เป็นปัจจัยให้เมื่อก่อนสิกขาบทมีน้อย…
ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สดับจากบุรพพราหมณ์ผู้เฒ่าผู้แก่ ผู้เป็นอาจารย์และปาจารย์กล่าวไว้ว่า ได้ยินว่า แต่ก่อนโลกนี้…
พราหมณ์คฤหบดีชาวเวนาคปุระทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ก็ที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่ที่เป็นของทิพย์ ที่เป็นของพรหม ที่เป็นของพระอริยเจ้า…
ดูกรอนุรุทธะทั้งหลาย เธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน ตถาคตเห็นอำนาจประโยชน์อะไรอยู่…
มิคสาลาอุบาสิกาถามพระอานนท์ว่า ธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงแล้วอันเป็นเหตุให้คนสองคน คือ คนหนึ่งประพฤติพรหมจรรย์ คนหนึ่งไม่ประพฤติพรหมจรรย์…
พระเจ้าปเสนทิโกศลได้กราบทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อะไรหนอเป็นยอดแห่งกามทั้งหลาย
เมื่อผู้ใดกล่าวว่า นี้เป็นธรรม นี้เป็นวินัย นี้เป็นคำสั่งสอนของพระศาสดา พึงกระทำอย่างไร
ภิกษุผู้พิจารณา เมื่อไม่รู้วาระจิตของผู้อื่น พึงทำการตรวจดูในตถาคตเพื่อทราบว่า พระผู้มีพระภาคเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าหรือไม่
...ภิกษุรูปหนึ่งได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ประมาณอายุในปทุมนรกนานเพียงใดพระเจ้าข้า
มนุษย์และเทวทั้งหลายในหมื่นจักรวาลถามว่า อะไรหนอแล เป็นมงคล
พวกเราจักทำอย่างไรหนอแล เมื่อพระศาสดาตรัสบอกว่าการปรินิพพานของพระองค์จักมีในอีก ๔ เดือนข้างหน้า
โกกาลิกภิกษุมีจิตคิดอาฆาตในพระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะ
