แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

พระเจ้าปเสนทิโกศลทรงถามท่านพระอานนท์ว่า

พระผู้มีพระภาคทรงประพฤติกายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจารที่สมณพราหมณ์ทั้งหลายผู้รู้แจ้งติเตียนหรือไม่

ท่านพระอานนท์ตอบว่าพระผู้มีพระภาคไม่พึงทรงประพฤติกายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจารที่สมณพราหมณ์ทั้งหลายผู้รู้แจ้ง พึงติเตียนเลย

พระเจ้าปเสนทิโกศลทรงถามต่อไปว่า กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร อย่างไรที่สมณพราหมณ์ทั้งหลายผู้รู้แจ้ง พึงติเตียน

กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่สมณพราหมณ์ทั้งหลายผู้รู้แจ้ง พึงติเตียน คือ กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่เป็นอกุศล

กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่เป็นอกุศล คือ กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่มีโทษ

กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่มีโทษ คือ กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่มีความเบียดเบียน

กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่มีความเบียดเบียน คือ กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่มีทุกข์เป็นวิบาก

กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่มีทุกข์เป็นวิบาก คือ กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจารที่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนตนเองบ้าง เพื่อเบียดเบียนผู้อื่นบ้าง เพื่อเบียดเบียนทั้งตนเองและผู้อื่นทั้งสองฝ่ายบ้าง อกุศลธรรมทั้งหลาย ย่อมเจริญยิ่งแก่บุคคลผู้มีกายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร นั้น กุศลธรรมทั้งหลายย่อมเสื่อม

พระตถาคตทรงละอกุศลธรรมได้ทั้งปวง ทรงประกอบด้วยกุศลธรรม

กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่สมณพราหมณ์ทั้งหลายผู้รู้แจ้ง ไม่พึงติเตียน คือ กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่เป็นกุศล

กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่เป็นกุศล คือ กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่ไม่มีโทษ

กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่ไม่มีโทษ คือ กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่ไม่มีความเบียดเบียน

กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่ไม่มีความเบียดเบียน คือ กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่มีสุขเป็นวิบาก

ายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ที่มีสุขเป็นวิบาก คือ กายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร ไม่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนตนเองบ้าง เพื่อเบียดเบียนผู้อื่นบ้าง เพื่อเบียดเบียนทั้งตนเองและผู้อื่นทั้งสองฝ่ายบ้าง อกุศลธรรมทั้งหลายของบุคคลผู้มีกายสมาจาร วจีสมาจาร มโนสมาจาร นั้นย่อมเสื่อมไป กุศลธรรมทั้งหลายย่อมเจริญ

พระเจ้าปเสนทิโกศลถวายผ้าพาหิติกาแก่ท่านพระอานนท์ ท่านพระอานนท์รับผ้าพาหิติกาและได้ทูลถวายผ้าพาหิติกานั้นแด่พระผู้มีพระภาค

พระผู้มีพระภาคตรัสกะภิกษุทั้งหลายว่า เป็นลาภของพระเจ้าปเสนทิโกศล พระเจ้าปเสนทิโกศลทรงได้ดีแล้วที่ได้เห็นท่านพระอานนท์ และได้ประทับนั่งใกล้พระอานนท์

อ่าน พาหิติยสูตร