แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

พระผู้มีพระภาคทรงแสดงปฏิปทาอันจะยังสัตว์ให้ถึงสักกายสมุทัย (ความเกิดขึ้นแห่งกายตน) และปฏิปทาอันจะยังสัตว์ให้ถึงสักกายนิโรธ (ความดับแห่งกายตน)

ปฏิปทาอันจะยังสัตว์ให้ถึงสักกายสมุทัย (การตามเห็นอันจะยังสัตว์ให้ถึงทุกขสมุทัย)

ย่อมตามเห็นรูปโดยความเป็นตน ๑ ย่อมเห็นตนมีรูป ๑ ย่อมเห็นรูปในตน ๑ ย่อมเห็นตนในรูป ๑

ย่อมเห็นเวทนาโดยความเป็นตน ๑ ย่อมเห็นตนมีเวทนา ๑ ย่อมเห็นเวทนาในตน ๑ ย่อมเห็นตนในเวทนา ๑  

ย่อมเห็นสัญญาโดยความเป็นตน ๑ ย่อมเห็นตนมีสัญญา ๑ ย่อมเห็นสัญญาในตน ๑ ย่อมเห็นตนในสัญญา ๑  

ย่อมเห็นสังขารโดยความเป็นตน ๑ ย่อมเห็นตนมีสังขาร ๑ ย่อมเห็นสังขารในตน ๑ ย่อมเห็นตนในสังขาร ๑ 

ย่อมเห็นวิญญาณโดยความเป็นตน ๑ ย่อมเห็นตนมีวิญญาณ ๑ ย่อมเห็นวิญญาณในตน ๑ ย่อมเห็นตนในวิญญาณ ๑

ปฏิปทาอันจะยังสัตว์ให้ถึงสักกายนิโรธ (การพิจารณาเห็นอันจะยังสัตว์ให้ถึงทุกขนิโรธ)

ย่อมไม่ตามเห็นรูปโดยความเป็นตน ๑ ย่อมไม่เห็นตนมีรูป ๑ ย่อมไม่เห็นรูปในตน ๑ ย่อมไม่เห็นตนในรูป ๑

ไม่ตามเห็นเวทนาโดยความเป็นตน ๑ ย่อมไม่ตามเห็นตนมีเวทนา ๑ ย่อมไม่ตามเห็นเวทนาในตน ๑ ย่อมไม่ตามเห็นตนในเวทนา ๑ 

ไม่ตามเห็นสัญญาโดยความเป็นตน ๑ ย่อมไม่ตามเห็นตนมีสัญญา ๑ ย่อมไม่ตามเห็นสัญญาในตน ๑ ย่อมไม่ตามเห็นตนในสัญญา ๑ 

ไม่ตามเห็นสังขารโดยความเป็นตน ๑ ย่อมไม่ตามเห็นตนมีสังขาร ๑ ย่อมไม่ตามเห็นสังขารในตน ๑ ย่อมไม่ตามเห็นตนในสังขาร ๑ 

ไม่ตามเห็นวิญญาณโดยความเป็นตน ๑ ไม่ตามเห็นตนมีวิญญาณ ๑ ไม่ตามเห็นวิญญาณในตน ๑ ไม่ตามเห็นตนในวิญญาณ ๑

อ่าน - ปฏิปทาสูตร