แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

ทิฏฐิที่ทำให้ติดอยู่

มนุษย์และเทวดาบางพวกติดอยู่เพราะยินดีแล้วในภพ เพลิดเพลินด้วยดีในภพ เมื่อพระตถาคตแสดงธรรมเพื่อความดับภพ จิตของเทวดาและมนุษย์เหล่านั้นย่อมไม่แล่นไป ไม่เลื่อมใส ไม่ดำรงอยู่ด้วยดี ย่อมไม่น้อมไป

ทิฏฐิที่ทำให้แล่นเลยไป

เทวดาและมนุษย์บางพวกแล่นเลยไป เพราะอึดอัด ระอา เกลียดชังอยู่ด้วยภพ ย่อมเพลิดเพลินความขาดสูญว่า เมื่อใด  ตนนี้เมื่อตายไป  ย่อมขาดสูญ  ย่อมพินาศ เบื้องหน้าแต่ตายย่อมไม่เกิดอีก 

ภิกษุผู้มีจักษุในธรรมวินัยนี้ย่อมเห็นขันธ์ ๕ ที่เกิดแล้วโดยความเป็น (ขันธ์ ๕ ที่เกิดแล้ว) จริง ครั้นเห็นขันธ์ ๕ ที่เกิดแล้วโดยความเป็นจริง ย่อมเป็นผู้ปฏิบัติเพื่อความเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด  เพื่อดับขันธ์ ๕ ที่เกิดแล้ว 

อริยสาวกใดเห็นขันธ์ ๕ ที่เกิดแล้ว และธรรมเป็นเครื่องก้าวล่วงขันธ์ ๕ ที่เกิดแล้วโดยความเป็นจริง ย่อมน้อมไปในนิพพานตามความเป็นจริง เพราะภวตัณหาหมดสิ้นไป ถ้าว่าอริยสาวกนั้นกำหนดรู้ขันธ์ ๕ ที่เกิดแล้ว ปราศจากตัณหาในภพน้อยและภพใหญ่แล้วไซร้  ภิกษุทั้งหลายย่อมไม่มาสู่ภพใหม่ เพราะความไม่เกิดแห่งอัตภาพที่เกิดแล้ว

อ่าน - ทิฏฐิสูตร