อนุรุทธสูตร
ว่าด้วย
มหาปุริสวิตกของพระอนุรุทธะ
เหตุการณ์
สมัยหนึ่ง พระอนุรุทธะอยู่ที่วิหารปาจีนวังสทายวัน แคว้นเจดีย์ เกิดความปริวิตกทางใจ พระผู้มีพระภาคได้เสด็จไปแสดงธรรมแก่ท่านพระอนุรุทธะ หลังจากที่ได้ฟังธรรม ท่านพระอนุรุทธะอยู่จำพรรษาที่วิหารปาจีนวังสทายวัน แคว้นเจดีย์นคร หลีกออกจากหมู่อยู่ผู้เดียว ไม่ประมาท มีความเพียร มีใจเด็ดเดี่ยว ไม่นานนักก็บรรลุอรหัตตผล
มหาปุริสวิตก ๘ ประการ
ธรรมของบุคคลผู้มีความปรารถนาน้อย มิใช่ของบุคคลผู้มีความปรารถนามาก
ธรรมของบุคคลผู้สันโดษ มิใช่ของบุคคลผู้ไม่สันโดษ
ธรรมของบุคคลผู้สงัด มิใช่ของบุคคลผู้ยินดีในการคลุกคลีด้วยหมู่คณะ
ธรรมของบุคคลผู้ปรารภความเพียร มิใช่ของบุคคลผู้เกียจคร้าน
ธรรมของบุคคลผู้มีสติตั้งมั่น มิใช่ของบุคคลผู้มีสติหลงลืม
ธรรมของบุคคลผู้มีจิตมั่นคง มิใช่ของบุคคลผู้มีจิตไม่มั่นคง
ธรรมของบุคคลผู้มีปัญญา มิใช่ของบุคคลผู้มีปัญญาทราม
ธรรมของบุคคลผู้ยินดีในธรรมที่ไม่ทำให้เนิ่นช้า ผู้ยินดีในธรรมที่ไม่ทำให้เนิ่นช้า มิใช่ของบุคคลผู้ชอบใจในธรรมที่ทำให้เนิ่นช้า ผู้ยินดีในธรรมที่ทำให้เนิ่นช้า
ในการใด บุคคลตรึกมหาปุริสวิตก ๘ จักหวังได้ว่าจะบรรลุรูปฌาณ ๔ ได้ฌาณ ๔ ได้ไม่ยาก ไม่ลำบาก
อ่าน อนุรุทธสูตร
อ้างอิง
อนุรุทธสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๓ ข้อที่ ๑๒๐ หน้า ๑๗๖-๑๘๑
ชุดที่
ลำดับที่
16