แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

ครั้งหนึ่ง พระผู้มีพระภาคทรงเสด็จไปยังนิเวศน์ของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี คนทั้งหลายในนิเวศน์ต่างส่งเสียงอื้ออึง เหมือนชาวประมงแย่งปลากัน เพราะนางสุชาดาผู้ที่เศรษฐีนำมาจากตระกูลมั่งคั่งเพื่อมาเป็นสะใภ้ ไม่เชื่อถือ แม่ผัว พ่อผัว สามี หรือแม้แต่พระผู้มีพระภาค นางก็ไม่เคารพนับถือ

พระผู้มีพระภาคจึงตรัสเรียกนางสุชาดามา ทรงถามว่านางเป็นภริยาจำพวกไหนในภรรยา ๗ จำพวก

ภรรยา ๗ จำพวก 

- วธกาภริยา ภริยาเสมอด้วยเพชฌฆาต คือ ภริยาผู้มีจิตประทุษร้าย ไม่มีประโยชน์เกื้อกูล ยินดีในชายอื่น ดูหมิ่นสามี พยายามจะฆ่าผัว

- โจรภริยา ภริยาเสมอด้วยโจร คือ ภริยาที่ปรารถนาจะยักยอกทรัพย์ ที่สามีประกอบอาชีพได้มา

- อัยยาภริยา ภริยาเสมอด้วยนาย คือ ภริยาที่ไม่สนใจการงาน เกียจคร้าน กินมาก ปากร้าย ร้ายกาจ กล่าวคำหยาบ ข่มขี่ผัวผู้ขยันขันแข็ง

- มาตาภริยา ภริยาเสมอด้วยมารดา คือ ภริยาที่มีประโยชน์เกื้อกูล  ตามรักษาสามีเหมือนมารดารักษาบุตร รักษาทรัพย์ที่สามีหามาได้

- ภคินีภริยา ภริยาเสมอด้วยพี่สาวน้องสาว คือ ภริยาที่เป็นเหมือนพี่สาวน้องสาว มีความเคารพในสามีของตน ละอายต่อบาป เป็นไปตามอำนาจสามี

- สขีภริยา ภริยาเสมอด้วยเพื่อน คือ ภริยาที่เห็นสามีแล้วชื่นชมยินดี เหมือนเพื่อนผู้จากไปนานแล้วกลับมา เป็นหญิงมีตระกูล มีศีล มีวัตรปฏิบัติสามี

- ทาสีภริยา ภริยาเสมอด้วยทาสี คือ ภริยาที่แม้สามีจะเฆี่ยนตี ขู่ตะคอก ก็ไม่โกรธตอบสามี อดทนได้ เป็นไปตามอำนาจสามี

ภริยา ๓ จำพวก ได้แก่ วธกาภริยา โจรภริยา และอัยยาภริยานั้น เป็นคนทุศีลหยาบช้า ไม่เอื้อเฟื้อ เมื่อตายไป ย่อมเข้าถึงนรก

ภริยาอีก ๔ จำพวก ได้แก่ มาตาภริยา ภคินีภริยา สขีภริยา และทาสีภริยานั้น เป็นผู้ตั้งอยู่ในศีล ถนอมรักไว้ยั่งยืน เมื่อตายไป ย่อมเข้าถึงสุคติ

เมื่อฟังธรรมจบ นางสุชาดาขอให้พระผู้มีพระภาคโปรดทรงจำนางตั้งแต่นี้ไปว่า เป็นภริยาผู้เสมอด้วยทาสี