แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ เภสกฬามฤคทายวันใกล้บ้านสุงสุมารคีระ แคว้นภัคคะ

วันหนึ่งในเวลาเช้า พระผู้มีพระภาคเสด็จไปยังนิเวศน์ของนกุลบิดาคฤหบดี ประทับนั่งบนอาสนะ คฤหบดีผู้นกุลบิดาและคฤหปตานีผู้นกุลมารดาได้มาเข้าเฝ้า ทั้งสองกราบทูลว่า ตั้งแต่ครองเรือนเมื่อยังหนุ่มสาวจนถึงปัจจุบัน ไม่เคยรู้สึกประพฤตินอกใจกันและกันทั้งด้วยใจและด้วยกายเลย ทั้งสองปรารถนาจะพบกันและกันทั้งในปัจจุบันและในสัมปรายภพ

พระผู้มีพระภาคกล่าวว่า ถ้าปรารถนาเช่นนั้น ทั้งสองพึงเป็นผู้มีศรัทธา ศีล จาคะ และปัญญาเสมอกัน

ภรรยาและสามีผู้มีศรัทธา รู้ความประสงค์ของผู้ขอ มีความสำรวม เป็นอยู่โดยธรรม เจรจาคำที่น่ารักแก่กันและกัน ย่อมมีความเจริญรุ่งเรืองมาก มีความผาสุก ทั้งสองฝ่ายมีศีลเสมอกัน รักใคร่กัน ไม่มีใจร้ายต่อกัน ประพฤติธรรมในโลกนี้แล้ว เป็นผู้มีศีลและวัตรเสมอกัน ย่อมเป็นผู้เสวยกามารมณ์ เพลิดเพลิน  บันเทิงใจอยู่ในเทวโลก