Main navigation

เหตุแห่งการเสียประโยชน์สุขที่พึงได้

เพื่อนในโรงสุราหรือเพื่อนที่กล่าวแต่ปากว่าเป็นเพื่อนก็มี  ส่วนผู้ใดที่เป็นเพื่อนในเวลาเราต้องการคือเพื่อนแท้

เหตุ ๖ ประการ ที่ทำให้เสียประโยชน์สุขที่พึงได้ คือ การนอนสาย การเสพภรรยาผู้อื่น ความประสงค์ผูกเวร ความเป็นผู้ทำแต่สิ่งที่หาประโยชน์ไม่ได้ มิตรชั่ว และความเป็นผู้ตระหนี่

คนมีมิตรชั่ว เพื่อนชั่ว มีมรรยาทและการเที่ยวชั่ว ย่อมเสื่อมจากโลกทั้งสอง คือ จากโลกนี้และโลกหน้า 

เหตุ ๖ ประการ ที่ทำให้เสียประโยชน์สุขที่พึงได้ คือ การพนันและหญิง สุรา ฟ้อนรำขับร้อง นอนหลับในกลางวันเพื่อบำเรอตน มิตรชั่ว และความตระหนี่

ผู้ใดเล่นการพนัน ดื่มสุรา เสพหญิงภรรยาของผู้อื่น คบแต่คนต่ำช้า ย่อมเสื่อม ผู้ใดดื่มสุรา ไม่มีทรัพย์ ไม่ทำงานหาเลี้ยงชีวิต เป็นคนขี้เมา ปราศจากสิ่งเป็นประโยชน์ จะจมลงสู่หนี้ คนที่นอนหลับในกลางวัน เป็นนักเลงขี้เมาเป็นประจำ ไม่สามารถครองเรือนให้ดีได้ ผู้ที่ละทิ้งการงาน ด้วยความเกียจคร้าน ประโยชน์ทั้งหลายย่อมล่วงเลย

ส่วนผู้ใดทำกิจของตนอยู่ ย่อมไม่เสื่อมจากความสุขเลย 

 

 

อ้างอิง
สิงคาลกสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๑ ข้อ ๑๘๕
ลำดับที่
12

สถานที่

ไม่ระบุ

พระไตรปิฎกเสียงชุดอื่นๆ

พระธรรม

ธรรมปฏิบัติ

พระธรรม

วิเวก

พระธรรม

ธรรมวิภังค์

พระธรรม

เวทัลลธรรม

พระธรรม

อานุภาพกรรม

พระธรรม

สุคติ สุคโต

พระธรรม

ฆราวาสธรรม