Main navigation

เวปุลลปัพพตสูตร

ว่าด้วย
ความเป็นไปของภูเขาเวปุลละ
เหตุการณ์
พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมแก่ภิกษุทั้งหลายว่า สงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้นเบื้องปลายไม่ได้ สังขารทั้งหลายไม่เที่ยง มีเกิดขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา โดยเปรียบเทียบกับความเป็นไปของภูเขาเวปุลละ

สงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้นเบื้องปลายไม่ได้ เมื่อเหล่าสัตว์ผู้มีอวิชชาและตัณหา ท่องเที่ยวไปมาอยู่ ที่สุดเบื้องต้นย่อมไม่ปรากฏ

เรื่องที่เคยมีมาแล้วว่า

ภูเขาเวปุลละนี้เคยมีชื่อว่า ปาจีนวังสะ สมัยนั้น มนุษย์มีชื่อว่า ติวรา มีอายุประมาณสี่หมื่นปี มีพระพุทธเจ้าพระนามว่ากกุสันธ มีพระอัครสาวก ชื่อว่าวิธูระ และสัญชีวะ

ภูเขาเวปุลละนี้เคยมีชื่อว่าวงกฏ สมัยนั้น มนุษย์มีชื่อว่า โรหิตัสสะ มีอายุประมาณสามหมื่นปี มีพระพุทธเจ้าพระนามว่าโกนาคมนะ มีพระอัครสาวกชื่อว่าภิยโยส และอุตตระ

ภูเขาเวปุลละนี้เคยมีชื่อว่า สุปัสสะ สมัยนั้น มนุษย์มีชื่อว่าสุปปิยา มีอายุประมาณ สองหมื่นปี มีพระพุทธเจ้าพระนามว่ากัสสปะ มีพระอัครสาวกชื่อว่าติสสะ และภารทวาชะ

พวกเธอจงดูเถิด ชื่อแห่งภูเขานี้อันตรธานไปแล้ว มนุษย์เหล่านั้นกระทำกาละไปแล้ว และพระผู้มีพระภาคพระองค์นั้นก็ปรินิพพานแล้ว

บัดนี้ ภูเขาเวปุลละนี้มีชื่อเวปุลละ มนุษย์มีชื่อว่ามคธ มีอายุเพียงร้อยปี มีพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นี้ มีอัครสาวกชื่อสารีบุตรและโมคคัลลานะ

และชื่อแห่งภูเขานี้จักอันตรธาน หมู่มนุษย์จักทำกาละ และเราก็จักปรินิพพาน

สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงอย่างนี้ ไม่ยั่งยืนอย่างนี้ ไม่น่าชื่นใจอย่างนี้ มีเกิดขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา เกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป

ด้วยเหตุเพียงเท่านี้ พอเพื่อจะเบื่อหน่ายในสังขารทั้งปวง พอเพื่อจะคลายกำหนัด พอเพื่อจะหลุดพ้น

ความที่สังขารเหล่านั้นสงบระงับไป เป็นสุข 

 

อ่าน เวปุลลปัพพตสูตร

อ้างอิง
เวปุลลปัพพตสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๖ ข้อที่ ๔๕๖-๔๖๑ หน้า ๑๘๙-๑๙๑
ลำดับที่
24

พระไตรปิฎกเสียงชุดอื่นๆ

พระธรรม

ธรรมปฏิบัติ

พระธรรม

วิเวก

พระธรรม

ธรรมวิภังค์

พระธรรม

เวทัลลธรรม

พระธรรม

อานุภาพกรรม

พระธรรม

สุคติ สุคโต

พระธรรม

ฆราวาสธรรม