แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

คาถาที่พระพุทธเจ้าสอนแก่พราหมณ์มหาศาล

เราชื่นชมและปรารถนาความเจริญแก่บุตรเหล่าใด บุตรเหล่านั้นคบคิดกันกับภรรยารุมว่าเราดังสุนัขรุมเห่าสุกร

เขาว่าพวกมันเป็นอสัตบุรุษลามก ร้องเรียกเราว่าพ่อๆ พวกมันประดุจยักษ์แปลงเป็นบุตรมา ละทิ้งเราผู้ล่วงเข้าปัจฉิมวัยไว้ พวกมันกำจัดคนแก่ไม่มีสมบัติออกจากที่อาศัย ดังม้าแก่ที่เจ้าของปล่อยทิ้งฉะนั้น บิดาของบุตรพาลเป็นผู้เฒ่าต้องขอในเรือนผู้อื่น

ได้ยินว่าไม้เท้าของเรายังจะดีกว่า พวกบุตรที่ไม่เชื่อฟังจะดีอะไร เพราะไม้เท้ายังป้องกันโคหรือสุนัขดุได้ ในที่มืดยังใช้ยันไปข้างหน้าได้ ในที่ลึกยังใช้หยั่งดูได้ พลาดแล้วยังยั้งอยู่ได้ด้วยอานุภาพไม้เท้า

อ่านพระสูตรเต็ม มหาศาลสูตร