แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

ประโยชน์ที่จะพึงถือเอาจากโภคทรัพย์ที่ตนหามาได้ด้วยความหมั่น ความขยัน  ได้มาโดยธรรม ๕ ประการ คือ

๑.  เลี้ยงตน เลี้ยงมารดาบิดา เลี้ยงบุตร ภรรยา ทาสกรรมกร คนใช้ ให้เป็นสุข ให้อิ่มหนำ บริหารตนให้เป็นสุขสำราญ

๒.  เลี้ยงมิตรสหายให้เป็นสุข ให้อิ่มหนำ บริหารตนให้เป็นสุขสำราญ

๓.  ป้องกันอันตรายที่เกิดแต่ไฟ น้ำ พระราชา โจร หรือทายาทผู้ไม่เป็นที่รัก ทำตนให้สวัสดี

๔.   ทำพลี ๕ อย่าง คือ
             ๑. ญาติพลี [บำรุงญาติ]
             ๒. อติถิพลี [ต้อนรับแขก]
             ๓. ปุพพเปตพลี [บำรุงญาติผู้ตายไปแล้วคือทำบุญอุทิศกุศลให้]
             ๔. ราชพลี [บำรุงราชการ คือบริจาคทรัพย์ช่วยชาติ]
             ๕. เทวตาพลี [บำรุงเทวดา คือทำบุญอุทิศให้เทวดา]

๕.  บำเพ็ญทักษิณา มีผลสูงเลิศ เกื้อกูลแก่สวรรค์ มีวิบากเป็นสุข ยังอารมณ์เลิศให้เป็นไปด้วยดีในสมณพราหมณ์ ผู้เว้นจากความมัวเมาประมาท ตั้งอยู่ในขันติและโสรัจจะ ผู้มั่นคง ฝึกฝนตนให้สงบระงับดับกิเลส

เมื่ออริยสาวกถือเอาประโยชน์จากโภคทรัพย์ ๕ ประการนี้ แล้วโภคทรัพย์หมดสิ้นไป อริยสาวกนั้นย่อมไม่มีความเดือดร้อน เพราะอริยสาวกนั้นย่อมมีความคิดอย่างนี้ว่า เราได้ถือเอาประโยชน์แต่โภคทรัพย์นั้นแล้ว

ถ้าเมื่ออริยสาวกถือเอาประโยชน์จากโภคทรัพย์ ๕ ประการนี้ โภคทรัพย์เจริญขึ้น อริยสาวกนั้นย่อมไม่มีความเดือดร้อน เพราะอริยสาวกนั้นย่อมมีความคิดอย่างนี้ว่า เราถือเอาประโยชน์แต่โภคทรัพย์นี้แล้ว และโภคทรัพย์ของเราก็เจริญขึ้น
 

อ่านพระสูตรเต็ม อาทิตยสูตร