แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

พระเจ้าพิมพิสารจึงอาราธนาพระผู้มีพระภาคพร้อมภิกษุสงฆ์รับการถวายทาน เมื่อถวายภัตตาหารและถวายผ้า พระเจ้าพิมพิสารทรงอุทิศให้แก่ญาติทั้งหลาย ก็บังเกิดภัตตาหารทิพย์และสมบัติทิพย์แก่ญาติทั้งหลาย และขณะที่หลั่งน้ำทักษิโณทก สระโบกขรณีก็บังเกิดแก่เปรตเหล่านั้นให้ได้อาบกิน

พระผู้มีพระภาคทรงแสดงติโรกุฑฑสูตร พร้อมทั้งอธิษฐานให้พระเจ้าพิมพิสารเห็นญาติทั้งหลายที่มีความอิ่มเอิบเป็นสุขจากบุญที่ทรงอุทิศให้ 

ชนเหล่าใดเป็นผู้อนุเคราะห์ย่อมให้น้ำ และโภชนะอันสะอาดประณีตอันเป็นของควรโดยกาล อุทิศเจตนาอย่างนี้ว่า ขอบุญกุศลนี้จงสำเร็จแก่ญาติทั้งหลาย ขอญาติทั้งหลายจงเป็นผู้ถึงความสุขเถิด 

เมื่อเปรตที่เป็นญาติมาประชุมพร้อมกันแล้วในที่นั้น พากันอนุโมทนารับส่วนบุญโดยเคารพว่า เราทั้งหลายได้สมบัติเช่นนี้เพราะเหตุแห่งญาติเหล่าใด ขอญาติเหล่านั้นของพวกเราจงเป็นสุขและเป็นอยู่นานเถิด บูชาอันทายกทั้งหลายทำแล้วแก่เราทั้งหลาย และทายกทั้งหลายก็หาไร้ผลไม่

ในเปรตวิสัย ไม่มีกสิกรรม ไม่มีโครักขกรรม ไม่มีพาณิชยกรรมเช่นนั้น ไม่มีการซื้อ การขายด้วยเงิน เปรตทั้งหลายย่อมยังอัตภาพให้เป็นไปในเปรตวิสัยนั้นด้วยทานอันญาติให้แล้วในมนุษยโลกนี้

น้ำฝนอันตกลงในที่ดอน ย่อมไหลไปสู่ที่ลุ่ม ฉันใด ทานอันญาติทั้งหลายให้แล้วในมนุษยโลกนี้ ย่อมสำเร็จผลแก่เปรตทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกัน ห้วงน้ำที่เต็มแล้ว ย่อมลงไปสู่ทะเล ฉันใด ทานอันญาติทั้งหลายให้แล้วในมนุษยโลกนี้ ย่อมสำเร็จผลแก่เปรตทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกัน

เมื่อบุคคลมาระลึกถึงอุปการะที่ท่านได้ทำแล้วในกาลก่อนว่า ญาติมิตรและสหายได้ให้สิ่งของแก่เรา ได้ช่วยทำกิจของเรา พึงให้ทักษิณาทานแก่เปรตทั้งหลาย ความเศร้าโศก ความร่ำไรรำพันอย่างอื่นไม่ควรทำเลย เพราะการร้องไห้เป็นต้นนั้น ไม่เป็นประโยชน์แก่ญาติทั้งหลายผู้ล่วงลับไปแล้ว ญาติทั้งหลายย่อมดำรงอยู่โดยปกติธรรมดา อันทักษิณาทานนี้ที่ท่านเข้าไปตั้งไว้ดีแล้วในสงฆ์ ย่อมสำเร็จประโยชน์แก่เปรตนั้นโดยพลันตลอดกาลนาน

เมื่อจบพระธรรมเทศนา การบรรลุธรรมได้มีแก่มหาชนเป็นจำนวนมาก
 

อ่าน ติโรกุฑฑกัณฑ์