Main navigation

เสริสสกวิมาน

ว่าด้วย
ผลบุญที่ทำให้ไปเกิดในเสริสสกวิมาน
เหตุการณ์
พระควัมปติเล่าการสนทนาระหว่างเสริสสกเทพบุตรและพ่อค้าเกวียน พ่อค้าถามถึงเหตุที่ทำให้เสริสสกเทพบุตรได้วิมานอันเป็นที่ชอบใจ มีรัศมี มีสระโบกขรณี ส่งกลิ่นหอม มีเสาประดับด้วยแก้วผลึก มีข้าวและน้ำอันสมบูรณ์ แวดล้อมด้วยหมู่นางเทพอัปสร

เสริสสกเทพบุตรตอบว่าวิมานนี้ มิใช่ได้ตามความปรารถนา มิใช่เกิดขึ้นในกาลบางคราว มิได้ทำเอง และเทวดาทั้งหลายก็มิได้มอบให้ ตนได้วิมานนี้มาเพราะบุญกรรมอันดีงามของตน ตนได้ฟังพระธรรมกถาของพระกุมารกัสสป ได้บรรเทาทิฏฐิผิด ประกาศตนเป็นอุบาสก รักษาศีล วิมานนี้เป็นวิบากแห่งบุญกรรมอันดีที่ได้สั่งสมไว้

เสริสสกเทพบุตรมาแสดงตนแก่พ่อค้าเกวียนซึ่งหลงทางอยู่เพราะในหมู่พ่อค้าเกวียน มีอุบาสกผู้เป็นพหูสูต สมบูรณ์ด้วยศีลและวัตร มีศรัทธา มีปกติบริจาค มีศีลเป็นที่รัก มีปัญญาเครื่องพิจารณา เป็นผู้สันโดษ เป็นผู้รู้ เมื่อรู้สึกอยู่ไม่พูดมุสา ไม่คิดเพื่อเบียดเบียนผู้อื่น ไม่กล่าวคำส่อเสียดให้เขาแตกกัน พูดแต่วาจาอ่อนหวานละมุนละม่อม มีความเคารพยำเกรง อ่อนน้อม ไม่เป็นคนทำบาป หมดจดในอธิศีล เป็นคนเลี้ยงมารดา และบิดาโดยธรรม มีความประพฤติบริสุทธิ์ แสวงหาทรัพย์เพราะเหตุแห่งมารดาและบิดา ไม่ใช่เพราะเหตุแห่งตน เมื่อมารดาบิดาล่วงลับไปแล้ว มีจิตน้อมไปในเนกขัมมะ ประพฤติพรหมจรรย์ เป็นคนตรง ไม่คดโกง ไม่โอ้อวด ไม่มีมารยา ไม่พูดโยด้วยอ้างเลศ ผู้ทำงานอันบริสุทธิ์ตั้งอยู่ในธรรม เว้นอุบาสกนี้ พวกพ่อค้าเกวียนก็จะหลงเข้าไปในป่า เป็นเถ้าถ่านไป

อันคนอื่นเบียดเบียนคนอื่นนั้น เป็นการกระทำได้ง่าย การสมาคมด้วยสัปบุรุษ นำมาซึ่งความสุข

การคบหาสัปบุรุษยังประโยชน์ให้สำเร็จ การคบหาบุคคลผู้มีคุณธรรม มีประโยชน์มาก 



อ่าน เสริสสกวิมาน


 

อ้างอิง
เสริสสกวิมาน พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๖ ข้อที่ ๘๔ หน้า ๑๑๔-๑๒๐
ลำดับที่
27

พระไตรปิฎกเสียงชุดอื่นๆ

พระธรรม

ธรรมปฏิบัติ

พระธรรม

วิเวก

พระธรรม

ธรรมวิภังค์

พระธรรม

เวทัลลธรรม

พระธรรม

อานุภาพกรรม

พระธรรม

สุคติ สุคโต

พระธรรม

ฆราวาสธรรม