แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

เปรตนั้นตอบว่า  เมื่อก่อนตนเป็นพรานเนื้ออยู่ที่ภูเขาวงกต ใกล้กรุงราชคฤห์ เป็นผู้มีฝ่ามือเปื้อนโลหิต หยาบช้าทารุณมีใจประทุษร้ายในสัตว์เป็นอันมาก ยินดีแต่การเบียดเบียนสัตว์อื่น สหายผู้มีปัญญาดีแนะนำตนให้ตั้งอยู่ในความสำรวมว่า ถ้าฆ่าสัตว์ในกลางวัน กลางคืนจงงดเว้นเสีย ตนจึงฆ่าสัตว์แต่เฉพาะกลางวัน กลางคืนเป็นผู้สำรวมงดเว้น เพราะฉะนั้นกลางคืนจึงได้รับความสุข กลางวันได้เสวยทุกข์



อ่าน มิคลุททกเปตวัตถุที่ ๑