กูฏวินิจฉยกเปตวัตถุ

ว่าด้วย

บุพกรรมของเปรตผู้พิพากษาโกง

เหตุการณ์

พระนารทเถระถามเปรตตนหนึ่งว่า เพราะวิบากแห่งกรรมอะไร จึงงดงาม มีนางฟ้าเป็นหมื่นเป็นบริวาร เป็นผู้มีอานุภาพมาก แต่จิกเนื้อหลังของตนเองกินเป็นอาหาร

เปรตนั้นตอบว่า เมื่อครั้งเป็นมนุษย์ ตนเป็นผู้ประพฤติทุจริตด้วยการส่อเสียด พูดเท็จและหลอกลวง เมื่อเวลาควรจะพูดความจริง ละเหตุละผล ประพฤติคล้อยตามอธรรม จึงต้องจิกเนื้อหลังของตนกิน

อ้างอิง

กูฏวินิจฉยกเปตวัตถุ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๖ ข้อที่ ๑๑๙ หน้า ๑๗๔-๑๗๕

ชุดที่

อานุภาพกรรม

ลำดับที่