วิภังคสูตรที่ ๒
ว่าด้วย
อินทรีย์ ๕ เป็นสุข ทุกข์ และอทุกขมสุข
เหตุการณ์
พระผู้มีพระภาคทรงจำแนกอินทรีย์ ๕ แก่ภิกษุทั้งหลาย
อินทรีย์ ๕ คือ สุขินทรีย์ ทุกขินทรีย์ โสมนัสสินทรีย์ โทมนัสสินทรีย์ อุเปกขินทรีย์
สุขินทรีย์
ความสุขทางกาย ความสำราญทางกาย เวทนาอันเป็นสุขสำราญ เกิดแต่กายสัมผัส
ทุกขินทรีย์
ความทุกข์ทางกาย ความไม่สำราญทางกาย เวทนาอันเป็นทุกข์ไม่สำราญ เกิดแต่กายสัมผัส
โสมนัสสินทรีย์
ความสุขทางใจ ความสำราญทางใจ เวทนาอันเป็นสุขสำราญ เกิดแต่มโนสัมผัส
โทมนัสสินทรีย์
ความทุกข์ทางใจ ความไม่สำราญทางใจ เวทนาอันเป็นทุกข์ไม่สำราญ เกิดแต่มโนสัมผัส
อุเปกขินทรีย์
เวทนาอันสำราญก็ไม่ใช่ ไม่ใช่ความสำราญก็ไม่ใช่ ทางกายหรือทางใจ
ในอินทรีย์ ๕ ประการนั้น
สุขินทรีย์และโสมนัสสินทรีย์ เป็นสุขเวทนา
ทุกขินทรีย์และโทมนัสสินทรีย์ เป็นทุกขเวทนา
อุเปกขินทรีย์ เป็นอทุกขมสุขเวทนา
อ่าน วิภังคสูตรที่ ๒
อ้างอิง
วิภังคสูตรที่ ๒ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อที่ ๙๓๑-๙๓๙ หน้า ๒๓๑
ชุดที่
ลำดับที่
13