แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

ท่านพระอานนท์ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า เป็นได้หรือไม่ที่ภิกษุได้สมาธิโดยที่ไม่ทำจักษุ รูป หู เสียง จมูก กลิ่น ลิ้น รส กาย โผฏฐัพพะไว้ในใจ
ไม่ทำปฐวีธาตุ อาโปธาตุ เตโชธาตุ วาโยธาตุไว้ในใจ
ไม่ทำอากาสานัญจายตนะ วิญญาณัญจายตนะ อากิญจัญญายตนะ เนวสัญญานาสัญญายตนะไว้ในใจ
ไม่ทำโลกนี้ โลกหน้าไว้ในใจ
ไม่ทำรูปที่ได้เห็น เสียงที่ได้ยิน อารมณ์ที่ทราบ ธรรมที่รู้แจ้ง ที่ถึงแล้ว ที่แสวงหาแล้ว ที่ตรองตามแล้วด้วยใจ ไว้ในใจ
 
พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า เป็นไปได้ 

ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมทำไว้ในใจอย่างนี้ว่า ธรรมชาตินั่นสงบ ธรรมชาตินั่นประณีต คือ ความสงบสังขารทั้งปวง ความสละคืนอุปธิทั้งปวง ความสิ้นตัณหา ความสิ้นกำหนัด ความดับ นิพพาน




อ่าน มนสิการสูตร