ปฏิปทาสูตรที่ ๑
ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๘ ประการนี้ ย่อมเป็นผู้ก่อให้เกิดความเลื่อมใสโดยรอบ และเป็นผู้บริบูรณ์ด้วยอาการทั้งปวง
องค์ธรรม ๘ ประการ ที่ภิกษุพึงบำเพ็ญให้บริบูรณ์ ได้แก่
ภิกษุเป็นผู้มีศรัทธาและมีศีล
ภิกษุเป็นผู้มีศรัทธา มีศีล และเป็นพหูสูต
ภิกษุเป็นผู้มีศรัทธา มีศีล เป็นพหูสูต และเป็นธรรมกถึก
ภิกษุเป็นผู้มีศรัทธา มีศีล เป็นพหูสูต เป็นธรรมกถึก และเข้าสู่บริษัทได้
ภิกษุเป็นผู้มีศรัทธา มีศีล เป็นพหูสูต เป็นธรรมกถึก เข้าสู่บริษัทได้ และแกล้วกล้าแสดงธรรมแก่บริษัท
ภิกษุเป็นผู้มีศรัทธา มีศีล เป็นพหูสูต เป็นธรรมกถึก เข้าสู่บริษัทได้ แกล้วกล้าแสดงธรรมแก่บริษัท และเป็นผู้ได้ตามความปรารถนา ได้โดยไม่ยาก ไม่ลำบาก ซึ่งฌาน ๔ อันมีในจิตยิ่ง เป็นเครื่องอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน
ภิกษุเป็นผู้มีศรัทธา มีศีล เป็นพหูสูต เป็นธรรมกถึก เข้าไปสู่บริษัทได้ แกล้วกล้าแสดงธรรมแก่บริษัท และเป็นผู้ได้ตามความปรารถนา ได้โดยไม่ยาก ไม่ลำบาก ซึ่งฌาน ๔ อันมีในจิตยิ่ง เป็นเครื่องอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน และพึงทำให้แจ้งซึ่งเจโตวิมุติ ปัญญาวิมุติ อันหาอาสวะมิได้ เพราะอาสวะทั้งหลายสิ้นไป ด้วยปัญญาอันยิ่งเองในปัจจุบัน เข้าถึงอยู่
หากภิกษุยังไม่เป็นผู้บริบูรณ์ในองค์ธรรมใด พึงบำเพ็ญเพื่อความบริบูรณ์ในองค์ธรรมนั้น
อ่าน ปฏิปทาสูตรที่ ๑