ปฐวีสูตร
ว่าด้วย
การกำหนดที่สุด เบื้องต้น เบื้องปลายของสงสาร
เหตุการณ์
พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงธรรมแก่ภิกษุทั้งหลาย เรื่องการกำหนดที่สุดเบื้องต้นเบื้องปลายของสงสาร โดยทรงเปรียบเทียบสงสารกับมหาปฐพี
สงสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้น เบื้องปลายไม่ได้ เมื่อเหล่าสัตว์ผู้มีอวิชชาเป็นที่กางกั้น มีตัณหาเป็นเครื่องประกอบไว้ ท่องเที่ยวไปมาอยู่ ที่สุด เบื้องต้นย่อมไม่ปรากฏ
เหมือนอย่างว่าเมื่อบุคคลปั้นมหาปฐพีเป็นก้อน สมมติว่านี้เป็นบิดา นี้เป็นบิดาของบิดา แม้มหาปฐพีจะหมดสิ้นไป แต่บิดาของบิดาแห่งบุรุษนั้นก็ยังไม่มีที่สิ้นสุด
เหล่าสัตว์ผู้ยังมีอวิชชาและตัณหา ท่องเที่ยวไปมาอยู่ ที่สุด เบื้องต้นย่อมไม่ปรากฏ ย่อมได้เสวยทุกข์ตลอดกาลนาน
ด้วยเหตุเพียงเท่านี้ พอเพื่อจะเบื่อหน่ายในสังขารทั้งปวง พอเพื่อจะคลายกำหนัด พอเพื่อจะหลุดพ้น
อ่าน ปฐวีสูตร
อ้างอิง
ปฐวีสูตร พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๖ ข้อที่ ๔๒๓-๔๒๔ หน้า ๑๗๗-๑๗๘
ชุดที่
ลำดับที่
3