แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า

ก็สติปัฏฐานเป็นไฉน

ภิกษุในธรรมวินัยนี้
ย่อมพิจารณาเห็นกายในกายอยู่...
ย่อมพิจารณาเห็นเวทนาในเวทนาอยู่...
ย่อมพิจารณาเห็นจิตในจิตอยู่...
ย่อมพิจารณาเห็นธรรมในธรรมอยู่...

มีความเพียร มีสัมปชัญญะมีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสีย มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัด
อภิชฌาและโทมนัสในโลกเสีย นี้เรียกว่าสติปัฏฐาน

ก็การเจริญสติปัฏฐานเป็นไฉน

ภิกษุในธรรมวินัยนี้พิจารณาเห็นธรรม คือ

ความเกิดขึ้นในกาย ความเสื่อมในกาย ความเกิดขึ้นและความเสื่อมไปในกายอยู่

ความเกิดขึ้นในเวทนา ความเสื่อมในเวทนา ความเกิดขึ้นและความเสื่อมไปในเวทนาอยู่

ความเกิดขึ้นในจิต ความเสื่อมในจิต ความเกิดขึ้นและความเสื่อมไปในจิตอยู่

ความเกิดขึ้นในธรรมความเสื่อมในธรรม ความเกิดขึ้นและความเสื่อมไปในธรรมอยู่

มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสีย นี้เรียกว่าการเจริญสติปัฏฐาน

ก็ปฏิปทาอันให้ถึงการเจริญสติปัฏฐานเป็นไฉน

อริยมรรคประกอบด้วยองค์ ๘ คือ สัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะ สัมมาวาจา สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ สัมมาวายามะ สัมมาสติ สัมมาสมาธิ นี้เรียกว่า ปฏิปทาอันให้ถึงการเจริญสติปัฏฐาน

อ่าน วิภังคสูตร