แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

เป็นที่ทราบในหมู่บริษัท ๔ ว่า พระเอกวิหารีเถระนั้น นั่งอยู่แต่ผู้เดียว เดินแต่ผู้เดียว ยืนแต่ผู้เดียว ต่อมา ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระตถาคต พระศาสดาประทานสาธุการ

แล้วทรงสั่งสอนว่า ธรรมดาภิกษุพึงเป็นผู้สงัด แล้วตรัสอานิสงส์ในวิเวก ตรัสพระคาถานี้ว่า  

ภิกษุพึงเสพที่นั่งคนเดียว ที่นอนคนเดียว พึงเป็นผู้เดียว ไม่เกียจคร้านเที่ยวไป เป็นผู้เดียวทรมานตน เป็นผู้ยินดียิ่งในราวป่า

ในกาลจบเทศนา ภิกษุเป็นอันมากบรรลุอริยผลทั้งหลาย มีโสดาปัตติผล เป็นต้น ตั้งแต่นั้นมา มหาชนย่อมปรารถนาการอยู่คนเดียวเท่านั้น

อ่าน
คาถาธรรมบท ปกิณณกวรรค
อรรถกถาเรื่อง พระเถระชื่อเอกวิหารี