แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

การอยู่อย่างไม่มีความตายที่เจริญ ตายแล้วก็ไม่เจริญ คือ

ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ชอบและยินดีการงาน การคุย ความหลับ ความคลุกคลีหมู่คณะ และคฤหัสถ์ และขวนขวายความเป็นผู้ชอบการงาน การคุย ความหลับ ความคลุกคลีหมู่คณะและคฤหัสถ์ และธรรมที่เป็นเหตุให้เนิ่นช้า ภิกษุนี้เรียกว่า ผู้ยินดีสักกายะ ไม่ละสักกายะเพื่อทำที่สุดทุกข์โดยชอบ

การอยู่อย่างมีความตายที่เจริญ ตายแล้วก็เจริญ คือ

ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ไม่ชอบ ไม่ยินดีการงาน ไม่ขวนขวายความชอบการงาน การคุย ความหลับ ความคลุกคลีด้วยหมู่คณะและคฤหัสถ์ และธรรมที่เป็นเหตุให้เนิ่นช้า ภิกษุนี้เรียกว่า ผู้ยินดีนิพพาน ละสักกายะเพื่อทำที่สุดทุกข์โดยชอบ

ผู้ประกอบและยินดีธรรมที่เป็นเหตุให้เนิ่นช้า ย่อมไม่ได้ชมนิพพานที่เกษมจากโยคะ หาธรรมอื่นยิ่งกว่ามิได้

ส่วนผู้ละและยินดีธรรมที่เป็นเหตุให้เนิ่นช้า ย่อมได้ชมนิพพานที่เกษมจากโยคะ หาธรรมอื่นยิ่งกว่ามิได้

อ่าน ภัททกสูตร