Main navigation

สมจิตตวรรค สูตรที่ ๗

ว่าด้วย
ภูมิคนแก่และภูมิคนหนุ่ม
เหตุการณ์
พระมหากัจจยานะเถระแสดงธรรมแก่พราหมณ์กัณฑรายนะ เรื่อง ภูมิคนแก่และภูมิคนหนุ่ม เมื่อแสดงธรรมจบ พราหมณ์กัณฑรายนะประกาศตนเป็นอุบาสก ถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะไปตลอดชีวิต

พราหมณ์กัณฑรายนะเข้าไปและบอกกับท่านกัจจายนะว่าที่ท่านมหากัจจายนะไม่อภิวาท ลุกขึ้นต้อนรับพวกพราหมณ์ที่ชราแก่เฒ่า หรือเชื้อเชิญด้วยอาสนะนั้น เป็นการกระทำที่ไม่สมควร

ท่านมหากัจจายนะตอบว่า  

ถึงแม้จะเป็นคนแก่มีอายุมาก แต่ยังบริโภคกาม อยู่ในท่ามกลางกาม ถูกความเร่าร้อนเพราะกามแผดเผา ถูกกามวิตกเคี้ยวกินอยู่ ยังเป็นผู้ขวนขวายเพื่อแสวงหากาม เขาก็ย่อมถึงการนับว่าเป็นพาล ไม่ใช่เถระโดยแท้  

ถึงแม้ว่าจะเป็นเด็กยังเป็นหนุ่มมีผมดำสนิท ประกอบด้วยความเป็นหนุ่มอันเจริญ ยังตั้งอยู่ในปฐมวัย แต่เขาไม่บริโภคกาม ไม่อยู่ในท่ามกลางกาม ไม่ถูกความเร่าร้อนเพราะกามแผดเผา ไม่ถูกกามวิตกเคี้ยวกิน ไม่ขวนขวายเพื่อแสวงหากาม เขาก็ย่อมถึงการนับว่าเป็นบัณฑิตเป็นเถระ

 

อ่าน สมจิตตวรรค สูตรที่ ๗  

อ้างอิง
สมจิตตวรรค สูตรที่ ๗ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๐ ข้อที่ ๒๘๓ หน้า ๖๓-๖๔
ลำดับที่
4

พระไตรปิฎกเสียงชุดอื่นๆ