แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

พระมหากัจจานะกล่าวว่า วาทะที่พวกพราหมณ์กล่าวว่า วรรณะที่ประเสริฐคือพราหมณ์เท่านั้น วรรณะอื่นเลว วรรณะที่ขาว คือพราหมณ์เท่านั้น วรรณะอื่นดำ พวกพราหมณ์เท่านั้นบริสุทธิ์ ผู้ที่มิใช่พราหมณ์ไม่บริสุทธิ์ พราหมณ์ทั้งหลายเป็นบุตรของพรหม เป็นโอรสเกิดแต่ปากพรหม เกิดแต่พรหม อันพรหมสร้าง เป็นทายาทของพรหม เป็นคำโฆษณาในโลกเท่านั้น

กษัตริย์ พราหมณ์ แพศย์ ศูทร ถ้าปรารถนาจะสำเร็จด้วยทรัพย์ ข้าวเปลือก เงินหรือทอง กษัตริย์ พราหมณ์ แพศย์ ศูทร (พวกอื่น) ก็ต้องลุกขึ้นก่อน นอนทีหลัง คอยฟังรับใช้ ประพฤติให้ถูกใจ พูดไพเราะแก่กษัตริย์ พราหมณ์ แพศย์ ศูทร พวกแรก

เมื่อฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ มักโลภ มีจิตพยาบาท เป็นมิจฉาทิฏฐิ เมื่อตายไป ก็เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก เหมือนกัน

เมื่อเว้นขาดจากการฆ่าสัตว์ การลักทรัพย์ การประพฤติผิดในกาม การพูดเท็จ คำส่อเสียด คำหยาบ คำเพ้อเจ้อ ไม่มักโลภ มีจิตไม่พยาบาท เป็นสัมมาทิฏฐิ เมื่อตายไป เข้าถึงสุคติ โลกสวรรค์ เหมือนกัน

ถ้าย่องเบา ทำการปล้น หรือคอยทำร้ายคนที่ทางเปลี่ยว หรือคบหาภริยาของผู้อื่น ถ้าจับได้แล้ว นับว่าเป็นโจรเหมือนกัน ก็ถูกลงโทษ เหมือนกัน

ถ้าบวชเป็นบรรพชิต เว้นขาดจากการฆ่าสัตว์ การลักทรัพย์ การพูดเท็จ ฉันภัตตาหารหนเดียว ประพฤติพรหมจรรย์ มีศีล มีกัลยาณธรรม พึงได้รับการกราบไหว้ ลุกรับ เชื้อเชิญด้วยอาสนะ บำรุงด้วยจีวร บิณฑบาต เสนาสนะและคิลานปัจจัยเภสัชบริขาร ก็ได้รับรักษาป้องกันคุ้มครองอันเป็นธรรมเหมือนกัน

เมื่อเป็นเช่นนี้ วรรณะสี่เหล่านี้เป็นผู้เสมอกันทั้งหมด

อ่าน มธุรสูตร