แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

ในระหว่างที่ธัมมิกอุบาสกฟังธรรม ได้มีเหล่าเทวดามารับเขาไปอยู่ในเทวโลกของตน แต่ธัมมิกอุบาสกไม่ปรารถนาจะให้เทวดาเหล่านั้นทำอันตรายแก่การฟังธรรม จึงกล่าวว่า ให้รอก่อน พวกภิกษุเข้าใจผิดจึงหยุดสวด และกลับไป 

ธัมมิกอุบาสกได้เลือกที่จะไปยังภพดุสิต เมื่อเสียชีวิตก็ได้ไปเกิดเป็นเทพบุตรบนภพดุสิต

พระพุทธองค์ได้ตรัสว่า

ผู้ไม่ประมาทแล้วทั้งหลาย เป็นคฤหัสถ์ก็ตาม เป็นบรรพชิตก็ตาม ย่อมบันเทิงในที่ทั้งปวงทีเดียว

ผู้ทำบุญไว้แล้ว ย่อมบันเทิงในโลกนี้ ละไปแล้วก็ย่อมบันเทิง ย่อมบันเทิงในโลกทั้งสอง เขาเห็นความหมดจดแห่งกรรมของตน ย่อมบันเทิง ย่อมรื่นเริง

บุคคลผู้ทำกุศลมีประการต่างๆ ย่อมบันเทิง ด้วยความบันเทิงเพราะกรรมในโลกนี้ว่า กรรมชั่ว เราไม่ได้ทำเลย กรรมดี เราทำแล้ว ละไปแล้ว ย่อมบันเทิง ด้วยความบันเทิงเพราะวิบาก ชื่อว่า ย่อมบันเทิงในโลกทั้งสองอย่างนี้

เมื่อทรงกล่าวคาถาจบ ชนเป็นอันมากได้เป็นพระอริยบุคคล มีพระโสดาบันเป็นต้น