ตนเองฝึกได้ยาก
เหตุการณ์
พระปธานิกติสสเถระเรียนพระกัมมัฏฐานในสำนักของพระศาสดาแล้ว ไปจำพรรษาในป่ากับพวกภิกษุประมาณ ๕๐๐ รูป พระปธานิกติสสเถระกล่าวสอนให้เป็นผู้ไม่ประมาท ทำสมณธรรม แล้วก็ไปนอนหลับ
ภิกษุเหล่านั้นจงกรมภายนอกวิหารในปฐมยาม มัชฌิมยาม ปัจฉิมยาม ขณะที่พระเถระนั้นนอนหลับ พระเถระกระทำเช่นนั้นอยู่เป็นนิตย์ ภิกษุเหล่านั้นไม่สามารถจะทำการสาธยายหรือทำพระกัมมัฏฐานไว้ในใจได้ ถึงความฟุ้งซ่าน ไม่มีภิกษุรูปใดที่สามารถทำคุณวิเศษให้เกิดได้
เมื่อออกพรรษาแล้ว ภิกษุเหล่านั้นไปหาพระศาสดา พระศาสดาทรงตรัสอกาลรวกุกกุฏชาดก แล้วตรัสพระคาถานี้ว่า
บุคคลสอนผู้อื่นอย่างไร ก็พึงทำตนอย่างนั้น ผู้ที่ฝึกตนดีแล้ว จึงควรฝึกผู้อื่น เพราะตนนั่นแลฝึกได้ยากยิ่ง
ในกาลจบเทศนา ภิกษุประมาณ ๕๐๐ รูปนั้นบรรลุพระอรหัตผล
อ่าน คาถาธรรมบท อัตตวรรค
อรรถกถาเรื่อง พระปธานิกติสสเถระ
อ้างอิง
คาถาธรรมบท อัตตวรรค พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๕ ข้อที่ ๒๒ หน้า ๒๕ และอรรถกถาเรื่องพระปธานิกติสสเถระ
ชุดที่
ลำดับที่
10