Main navigation

สักกัจจสูตร

ว่าด้วย
ความเคารพ
เหตุการณ์
พระสารีบุตรเกิดความปริวิตกแห่งใจอย่างนี้ว่า ภิกษุสักการะ เคารพ อาศัยอะไรอยู่ จึงจะละอกุศล เจริญกุศล แล้วได้กราบทูลธรรมที่ได้ทราบมาแด่พระผู้มีพระภาคเพื่อว่าธรรมจักบริสุทธิ์ยิ่งขึ้น

 

ภิกษุสักการะ เคารพ อาศัยพระศาสดา พระธรรม พระสงฆ์ สิกขา สมาธิ ความไม่ประมาท และปฏิสันถารอยู่ จะพึงละอกุศล เจริญกุศล

ภิกษุผู้ไม่เคารพในพระศาสดา จักเคารพในธรรม ในสงฆ์ ในสิกขา ในสมาธิ ในความไม่ประมาท ในปฏิสันถาร ข้อนี้ไม่เป็นฐานะที่จะมีได้

ภิกษุผู้ ไม่เคารพในพระศาสดา ก็ชื่อว่าไม่เคารพในธรรมด้วย ไม่เคารพในสงฆ์ด้วย ไม่เคารพในสิกขาด้วย ไม่เคารพในสมาธิด้วย ไม่เคารพในความไม่ประมาทด้วย ไม่เคารพในปฏิสันถารด้วย

ภิกษุเคารพในพระศาสดา จักไม่เคารพในธรรม ในสงฆ์ ในสิกขา ในสมาธิ ในความไม่ประมาท ในปฏิสันถาร ข้อนี้ไม่เป็นฐานะที่จะมีได้

ส่วนภิกษุผู้เคารพในพระศาสดา ก็ชื่อว่าเคารพในธรรมด้วย เคารพในสงฆ์ด้วย เคารพในสิกขาด้วย เคารพในสมาธิด้วย เคารพในความไม่ประมาทด้วย เคารพในปฏิสันถารด้วย
 



สักกัจจสูตร

 

อ้างอิง
สักกัจจสูตร พระไตรปิฎกฉบับหลวง เล่มที่ ๒๓ ข้อที่ ๖๗ หน้า ๙๕-๙๘
ลำดับที่
8

สถานที่

ไม่ระบุ

พระไตรปิฎกเสียงชุดอื่นๆ