Main navigation

สุขสูตรที่ ๒

ว่าด้วย
เหตุให้เกิดสุขและทุกข์
เหตุการณ์
ปริพาชกชื่อสามัณฑกาณิถามท่านพระสารีบุตรว่าอะไรเป็นเหตุให้เกิดสุข อะไรเป็นเหตุให้เกิดทุกข์

ท่านพระสารีบุตรกล่าวว่า

ความไม่ยินดีเป็นเหตุให้เกิดทุกข์ ความยินดีเป็นเหตุให้เกิดสุข
 
เมื่อมีความไม่ยินดี เป็นอันหวังได้ทุกข์นี้ คือ

บุคคลผู้มีความไม่ยินดีแม้เดิน ยืน นั่ง นอน อยู่ ก็ไม่ประสบความสุขความสำราญ

บุคคลผู้มีความไม่ยินดีแม้อยู่ในบ้าน ในป่า ที่โคนไม้ ในเรือนว่างเปล่า ในที่แจ้ง ในท่ามกลางภิกษุสงฆ์ ก็ไม่ประสบความสุขความสำราญ
 
เมื่อมีความยินดี ก็เป็นอันหวังได้ความสุขนี้ คือ

บุคคลผู้มีความยินดีแม้เดิน ยืน นั่ง นอน อยู่ ก็ย่อมประสบความสุขความสำราญ

บุคคลผู้มีความยินดีแม้อยู่ในบ้าน ในป่า ที่โคนไม้ ในเรือนว่างเปล่าในที่แจ้ง ในท่ามกลางภิกษุสงฆ์ ก็ย่อมประสบความสุขความสำราญ 

 


อ่าน สุขสูตรที่ ๒

 

 

อ้างอิง
สุขสูตร ๒ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๔ ข้อที่ ๖๖ หน้า ๑๐๙-๑๑๐
ลำดับที่
15

พระไตรปิฎกเสียงชุดอื่นๆ