Main navigation

สมาธิสูตรที่ ๔

ว่าด้วย
การได้สมาธิของภิกษุ
เหตุการณ์
พระสารีบุตรแสดงธรรมแก่ภิกษุทั้งหลายเรื่องการได้สมาธิ

พระสารีบุตรกล่าวว่า

ภิกษุพึงได้สมาธิโดยไม่สำคัญ ปฐวีธาตุ อาโปธาตุ เตโชธาตุ วาโยธาตุ อากาสานัญจายตนะ วิญญาณัญจายตนะ อากิญจัญญายตนะ เนวสัญญานาสัญญายตนะ โลกนี้ โลกหน้า ในรูปที่ได้เห็น เสียงที่ได้ยิน อารมณ์ที่ทราบ ธรรมที่รู้แจ้งที่ถึงแล้ว แสวงหาแล้ว ตรองตามแล้วด้วยใจ เป็นอารมณ์

แต่ว่าพึงเป็นผู้มีสัญญา ด้วยการเป็นผู้มีความสำคัญอย่างนี้ว่า

ธรรมชาตินั่นสงบ ธรรมชาตินั่นประณีต คือ ความสงบสังขารทั้งปวง ความสละคืนอุปธิทั้งปวง ความสิ้นตัณหา ความสิ้นกำหนัด ความดับ นิพพาน



อ่าน สมาธิสูตร ๔

 

อ้างอิง
สมาธิสูตร ๔ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๔ ข้อที่ ๒๒๘ หน้า ๓๒๙-๓๓๐
ลำดับที่
17

สถานที่

ไม่ระบุ

อารมณ์

สงบ มั่นคง

สถานการณ์

การปฏิบัติธรรม

พระไตรปิฎกเสียงชุดอื่นๆ