แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

ท่านพระสารีบุตรกราบทูลว่า กำลังของภิกษุผู้ขีณาสพ ๘ ประการ ที่เป็นเหตุให้ท่านผู้ประกอบแล้วปฏิญาณความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลายได้ว่า อาสวะทั้งหลายของเราสิ้นแล้ว คือ
 
ภิกษุผู้ขีณาสพเห็นสังขารทั้งปวง แจ่มแจ้งโดยความเป็นของไม่เที่ยงด้วยปัญญาอันชอบตามเป็นจริง
ภิกษุผู้ขีณาสพเห็นกามทั้งหลายว่า เปรียบด้วยหลุมถ่านเพลิง แจ่มแจ้งด้วยปัญญาอันชอบตามเป็นจริง
ภิกษุผู้ขีณาสพมีจิตน้อมไป โน้มไป โอนไปในวิเวก ตั้งอยู่ในวิเวก ยินดีแล้วในเนกขัมมะ ปราศจากอาสวัฏฐานิยธรรมโดยประการทั้งปวง
ภิกษุผู้ขีณาสพเจริญสติปัฏฐาน ๔ อบรมดีแล้ว
ภิกษุผู้ขีณาสพเจริญอิทธิบาท ๔ อบรมดีแล้ว
ภิกษุผู้ขีณาสพเจริญอินทรีย์ ๕ อบรมดีแล้ว
ภิกษุผู้ขีณาสพเจริญโพชฌงค์ ๗ อบรมดีแล้ว
ภิกษุผู้ขีณาสพเจริญอริยมรรคประกอบด้วยองค์ ๘ อบรมดีแล้ว
 
กำลังของภิกษุผู้ขีณาสพ ๘ ประการนี้ ที่เป็นเหตุให้ท่านผู้ประกอบแล้ว ปฏิญาณความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลายได้ว่า อาสวะทั้งหลายของเราสิ้นแล้ว

อ่าน พลสูตร ๒