แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

พระสารีบุตรเถระไปหาพราหมณ์ผู้เป็นสหายของท่าน เมื่อได้ทราบว่าสหายของท่านทำกุศลโดยการบูชายัญด้วยการบริจาคอย่างมาก ด้วยเชื่อว่าเป็นทางสู่พรหมโลก จึงได้พาสหายไปเฝ้าพระศาสดา ทูลเรื่องนั้นแล้ว กราบทูลขอพระองค์ตรัสบอกทางแห่งพรหมโลกแก่พราหมณ์นี้
 
พระศาสดาทรงแสดงธรรมโปรดพราหมณ์ว่า
 
ทานที่พราหมณ์บูชายัญอย่างที่เขาบูชากันให้แก่โลกิยมหาชนตั้งปี ย่อมไม่ถึงแม้เพียงส่วนที่ ๔ แห่งกุศลเจตนาที่เกิดขึ้นแก่คนทั้งหลาย ผู้ไหว้สาวกของพระศาสดาด้วยจิตที่เลื่อมใส
 
เมื่อจะทรงสืบอนุสนธิแสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า
 
ผู้มุ่งบุญพึงบูชายัญและทำการบูชาอย่างใดอย่างหนึ่งในโลกตลอดปี ทานนั้น แม้ทั้งหมดไม่ถึงส่วนที่ ๔ แห่งการอภิวาทในท่านผู้ดำเนินตรงประเสริฐสุด
 
ในเวลาจบเทศนา พราหมณ์บรรลุโสดาปัตติผล ชนแม้เหล่าอื่นเป็นอันมากบรรลุอริยผลทั้งหลาย มีโสดาปัตติผลเป็นต้น




อ่าน พราหมณ์ผู้เป็นสหายของพระสารีบุตรเถระ
อ่าน คาถาธรรมบท สหัสสวรรค