ผู้ทรงธรรม
พระเอกุทานเถระผู้อยู่ในราวไพรแห่งหนึ่งแต่องค์เดียว อุทานที่ท่านช่ำชองมีอุทานเดียวเท่านั้นว่า ความโศกทั้งหลาย ย่อมไม่มีแก่บุคคลผู้มีจิตมั่นคง ไม่ประมาท เป็นมุนี ศึกษาในทางแห่งโมนปฏิบัติ ผู้คงที่ ระงับแล้ว มีสติทุกเมื่อ
เทวดาทั้งหลายเมื่อได้ฟังก็ให้สาธุการด้วยเสียงอันดัง แต่กลับไม่สาธุการเมื่อภิกษุผู้ทรงพระไตรปิฎกสวดธรรมและกล่าวธรรมอยู่
พระศาสดาเมื่อทรงทราบเรื่องได้ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า
ภิกษุทั้งหลาย เราไม่เรียกผู้เรียนมากหรือพูดมากว่า เป็นผู้ทรงธรรม ส่วนผู้ใดเรียนคาถาแม้คาถาเดียว แล้วแทงตลอดสัจจะทั้งหลาย ผู้นั้นชื่อว่าเป็นผู้ทรงธรรม
แล้วตรัสคาถาว่า
บุคคลไม่ชื่อว่าทรงธรรม เพราะเหตุที่พูดมาก ส่วนบุคคลใดฟังธรรมแม้นิดหน่อย แล้วเห็นธรรมด้วยนามกาย บุคคลใดไม่ประมาทธรรม บุคคลนั้นแล เป็นผู้ทรงธรรม
เมื่อจบธรรมเทศนา ชนเป็นอันมากบรรลุอริยผล มีโสดาปัตติผลเป็นต้น
อ่าน เอกุทานเถระ
อ่าน คาถาธรรมบท ธัมมัตตวรรค