ความประเสริฐแห่งผู้มีศีล
สังกิจจสามเณร รอดชีวิตจากครรภ์ของมารดาขณะที่ถูกเผาอยู่ที่เชิงตะกอน เมื่ออายุได้ ๗ ปี ญาติได้พามาบวชเป็นสามเณรในสำนักพระสารีบุตร สังกิจจสามเณรบรรลุพระอรหัตพร้อมด้วยปฏิสัมภิทาในเวลาปลงผมเสร็จ
ภายหลัง ท่านมีภาระเดินทางไปกับเหล่าภิกษุเพื่อออกปฏิบัติธรรม ท่านยอมให้พวกโจรจับตัวไปเพื่อทำพลีกรรมแก่เทวดา หัวหน้าโจรพยายามฟันคอสามเณร แต่ไม่สามารถฟันคอสามเณรได้ หัวหน้าโจรเกิดความเลื่อมในปาฏิหาริย์และถามว่าสามฌรไม่กลัวหรือ สังกิจจสามเณรตอบว่าพระขีณาสพไม่มีความกลัว และได้แสดงธรรมแก่พวกโจร พวกโจร ๕๐๐ คน ได้เปลี่ยนใจและขอบวช
เมื่อสังกิจจสามเณร พาสามเณร ๕๐๐ คน นั้นมายังสำนักพระศาสดา พระศาสดาได้ตรัสว่า
ความตั้งอยู่ในศีล แล้วเป็นอยู่แม้วันเดียวในบัดนี้ ประเสริฐกว่าการที่ท่านทำโจรกรรม ตั้งอยู่ในทุศีลเป็นอยู่ตั้ง ๑๐๐ ปี
ก็ผู้ใดทุศีล มีใจไม่ตั้งมั่น พึงเป็นอยู่ ๑๐๐ ปี ความเป็นอยู่วันเดียวของผู้มีศีล มีฌาน ประเสริฐกว่า (ความเป็นอยู่ของผู้นั้น)
อ่าน สังกิจจสามเณร
อ่าน คาถาธรรมบท สหัสสวรรค