แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

วิสาขอุบาสกผู้เป็นสามีของนางธรรมทินนาได้ฟังธรรมในสำนักพระศาสดาแล้วบรรลุอนคามิผลจึงคิดว่าควรที่จะยกทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้นางผู้เป็นภรรยา

นางธรรมทินนาเห็นวิสาขอุบาสกไม่ทักทายเมื่อกลับมาสู่เรือนและไม่พูดจาในเวลาบริโภค  แล้วยังเรียกนางมายกทรัพย์สินให้  นางจึงถาม ได้ความว่าวิสาขอุบาสกไปฟังธรรมแล้วบรรลุอนาคามิผล  นางจึงขออนุญาตออกบวช นางไปสู่ชนบทกับภิกษุณีทั้งหลาย ไม่นานก็บรรลุพระอรหัตพร้อมด้วยปฏิสัมภิทาทั้งหลาย จึงกลับสู่กรุงราชคฤห์ด้วยคิดว่า ญาติทั้งหลายจักได้ทำบุญ
           
อุบาสกได้ทราบความที่พระเถรีกลับมาจึงไปสู่สำนักภิกษุณี แล้วถามปัญหาในโสดาปัตติมรรค พระเถรีเฉลยปัญหาข้อนั้นได้ อุบาสกจึงถามปัญหาแม้ในมรรคที่เหลือ พระเถรีก็ตอบได้ เมื่พระเถรีเห็นว่าวิสาขอุบาสกถามปัญหาล่วงวิสัยไปแล้ว จึงให้อุบาสกไปเฝ้าพระศาสดาแล้วทูลถามปัญหา
           
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ธรรมทินนาเถรีกล่าวดีแล้ว ด้วยพระพุทธองค์จะพึงแก้ปัญหาอย่างนั้นเหมือนกัน แล้วจึงตรัสพระคาถาว่า

ความกังวลในก่อน ในภายหลัง และในท่ามกลางของผู้ใดไม่มี เราเรียกผู้นั้น ซึ่งไม่มีความกังวล ไม่มีความยึดมั่น ว่าเป็นพราหมณ์
           
ในเวลาจบเทศนา ชนเป็นอันมากบรรลุอริยผลทั้งหลาย มีโสดาปัตติผล เป็นต้น



อ่าน พระธรรมทินนาเถรี
อ่าน คาถาธรรมบท พราหมณวรรค