แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

ภิกษุ ๕๐๐ รูป เที่ยวจาริกไปในชนบทกับพระผู้มีพระภาคเจ้า มาถึงพระเชตวัน แล้วนั่งในหอฉันในเวลาเย็น เล่าถึงแผ่นดินในสถานที่ที่ตนไปว่า มีพื้นสม่ำเสมอบ้าง ไม่สม่ำเสมอบ้าง มีเปือกตมมาก มีกรวดมาก มีดินดำ มีดินแดง
           
พระศาสดาเสด็จมา ตรัสถามความแล้วทรงตรัสแก่ภิกษุทั้งหลายว่า นั่นชื่อว่าแผ่นดินภายนอก การทำบริกรรมในแผ่นดินภายในจึงจะควร

แล้วทรงภาษิต ๒ พระคาถานี้ว่า

ใครจักรู้ชัดซึ่งแผ่นดินนี้และยมโลก กับมนุษยโลกนี้ พร้อมทั้งเทวโลก ใครจักเลือกบทธรรมอันเราแสดงดีแล้ว เหมือนนายมาลาการผู้ฉลาดเลือกดอกไม้ ฉะนั้น

พระเสขะจักรู้ชัดแผ่นดินและยมโลก กับมนุษยโลกนี้ พร้อมทั้งเทวโลก พระเสขะจักเลือกบทธรรมอันเราแสดงดีแล้ว เหมือนนายมาลาการผู้ฉลาดเลือกดอกไม้ ฉะนั้น
           
ในเวลาจบเทศนา ภิกษุ ๕๐๐ รูป บรรลุพระอรหัตพร้อมด้วยปฏิสัมภิทาทั้งหลาย เทศนาได้มีประโยชน์แม้แก่บริษัทผู้ประชุมกัน


อ่าน ภิกษุ ๕๐๐ รูป ผู้ขวนขวายในปฐวีกถา
อ่าน คาถาธรรมบท ปุปผวรรค