แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

ท่านพระอธิมุตตเถระ ผู้ได้บำเพ็ญบุญญาธิการไว้ในพระพุทธเจ้าแต่ปางก่อน ในสมัยพระพุทธเจ้าอัตตถทัสสี เมื่อพระพุทธเจ้าอัตตถทัสสีปรินิพพานแล้ว ได้อุปัฏฐากภิกษุสงฆ์ ทำมหาทาน ถวายอ้อย ทำมณฑป ด้วยผลแห่งทานนั้น ท่านไม่รู้จักทุคติเลย

ในพุทธกาลนี้ ท่านเกิดในท้องของน้องสาวพระสังกิจจเถระ บรรลุพระอรหัตในภูมิของสามเณร บรรลุคุณวิเศษเหล่านี้คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และอภิญญา ๖

ท่านได้แสดงธรรมแก่หมู่โจรที่จับท่านเพื่อจะจะทำพลีกรรมแก่เทวดาว่า

ทุกข์ทางใจย่อมไม่มีแก่ผู้ไม่ห่วงใยในชีวิต ความกลัวทั้งปวงอันเราผู้สิ้นสังโยชน์ล่วงพ้นได้แล้ว เมื่อตัณหาเครื่องนำไปสู่ภพสิ้นไปแล้ว ความกลัวตายในปัจจุบันมิได้มีด้วยประการใดประการหนึ่งเลย ดุจบุรุษไม่กลัวความหนัก เพราะวางภาระแล้ว

บุคคลผู้บรรลุธรรมอันสูงสุดแล้ว ไม่มีความต้องการอะไรในโลกทั้งปวง ย่อมไม่เศร้าโศกในเวลาตาย

สิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งมีอยู่ในโลกนี้ก็ดี ภพที่สัตว์ได้อยู่ในโลกนี้ก็ดี พระพุทธเจ้าผู้แสวงหาคุณใหญ่ได้ตรัสไว้ว่า สิ่งทั้งหมดนี้ไม่เป็นอิสระ ผู้ใดรู้แจ้งธรรมข้อนั้น เหมือนดังที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงไว้ ผู้นั้นย่อมไม่ยึดถือภพไร ๆ ดังบุคคลไม่จับก้อนเหล็กแดงอันร้อนโชน

เราไม่มีความคิดว่า ได้มีมาแล้ว จักมีต่อไป สังขารทั้งหลายจักปราศจากไป จะคร่ำครวญไปทำไม ในเพราะสังขารเหล่านั้น

ความกลัวย่อมไม่มีแก่ผู้พิจารณาเห็นตามความเป็นจริง ซึ่งความเกิดขึ้นแห่งธรรมอันบริสุทธิ์และความสืบต่อสังขารอันบริสุทธิ์

เมื่อใดบุคคลพิจารณาเห็นโลกเสมอด้วยหญ้าและไม้ด้วยปัญญา เมื่อนั้นบุคคลนั้นย่อมไม่ยึดถือว่าเป็นของเรา ย่อมไม่เศร้าโศกว่า ของเราไม่มี

เรารำคาญด้วยสรีระ เราไม่ต้องการภพ ร่างกายนี้จักแตกไป และจักไม่มีร่างกายอื่น ถ้าท่านทั้งหลายจะทำกิจใดด้วยร่างกายของเรา ก็จงทำกิจนั้นเถิด ความขัดเคืองและความรักใคร่ในร่างกายนั้นจักไม่มีแก่เราเพราะเหตุที่ท่านทั้งหลายทำกิจตามปรารถนากับร่างกายของเรา

โจรเหล่านั้นได้ฟังคำนั้นแล้ว ขนลุกชูชัน วางอาวุธ แล้วบรรพชาในศาสนาของพระพุทธเจ้า ได้เจริญโพชฌงค์และพลธรรม บรรลุอรหัตตผล

อ่าน อธิมุตตเถรคาถา
อ่าน อธิมุตตกเถราปทาน