แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

พระปุณณมันตานีบุตรได้ให้โอวาทแก่พระอานนท์ว่า

เพราะถือมั่น จึงมีตัณหา มานะ ทิฐิว่าเป็นเรา
เพราะไม่ถือมั่น จึงไม่มีตัณหา มานะ ทิฐิ ว่าเป็นเรา

เพราะถือมั่น รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ จึงมีตัณหา มานะ ทิฐิ ว่าเป็นเรา
เพราะไม่ถือมั่น รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ จึงไม่มีตัณหา มานะ ทิฐิว่า เป็นเรา

เปรียบเสมือนสตรีหรือบุรุษ มีนิสัยชอบแต่งตัว ส่องดูเงาหน้าของตนที่กระจกหรือที่ภาชนะน้ำอันใสบริสุทธิ์ผุดผ่อง เพราะยึดถือจึงเห็น เพราะไม่ยึดถือจึงไม่เห็น

แล้วกล่าวต่อไปว่า รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ไม่เที่ยง อริยสาวกผู้สดับแล้วเห็นอยู่อย่างนี้ ย่อมรู้ชัดว่าชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์อยู่จบแล้ว กิจที่ควรทำทำเสร็จแล้ว กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี

ด้วยโอวาทของพระปุณณมันตานีบุตรนี้ พระอานนท์ได้บรรลุโสดาบัน

อ่าน อานันนทสูตร