มทะ คือ ความมัวเมา เป็นธรรมเครื่องเศร้าหมองของจิต หนึ่งใน อุปกิเลส ๑๖ อ้างอิง: วัตถูปมสูตร พระไตรปิฎกฉบับหลวง เล่มที่ ๑๒ ข้อที่ ๙๓ หน้า ๔๘