Main navigation

ฉันนสูตร

ว่าด้วย
อุบายเข้าถึงไตรลักษณ์
เหตุการณ์
ภิกษุผู้เถระแสดงธรรมแก่พระฉันนะเรื่องขันธ์ห้าไม่เที่ยง ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา ซึ่งพระฉันนะก็มีความคิดเห็นว่าขันธ์ห้าไม่เที่ยง แต่ความสะดุ้งกลัวและอุปาทานเกิดขึ้นว่าเมื่อเป็นเช่นนี้ อะไรเล่าเป็นตน พระฉันนะจึงเดินทางไปหาพระอานนท์ที่โฆสิตาราม เพื่อให้พระอานนท์อธิบายธรรมให้ตนพึงเห็นธรรมได้

พระอานนท์อธิบายเรื่องขันธ์ ๕ ไม่เที่ยง ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตาแก่พระฉันนะตามที่พระพุทธเจ้าเคยทรงแสดงธรรมแก่พระกัจจายนะว่า

โลกนี้โดยมากอาศัยส่วน ๒ อย่าง คือ ความมี และ ความไม่มี เป็นเหตุถือมั่นและยึดมั่นด้วยตั้งจิตไว้เป็นอนุสัยว่า อัตตาเป็นของเรา

เมื่อบุคคลเห็นเหตุเกิดแห่งโลก ความไม่มีในโลกย่อมไม่มี

เมื่อบุคคลเห็นความดับแห่งโลก ความมีในโลกย่อมไม่มี  

แต่อริยสาวกย่อมไม่เข้าถึง ไม่ถือมั่น ไม่ตั้งไว้ซึ่งเหตุถือมั่น มีสัมมาทิฏฐิ ไม่สงสัยว่า ทุกข์ เมื่อเกิดขึ้น ย่อมเกิดขึ้น ทุกข์เมื่อดับ ย่อมดับ

ส่วนสุดที่ ๑ ว่า สิ่งทั้งปวง มีอยู่ ส่วนสุดที่ ๒ ว่า สิ่งทั้งปวง ไม่มี พระพุทธเจ้าแสดงธรรมสายกลาง ไม่เข้าไปใกล้ส่วนสุดทั้งสองนั้นด้วยปฏิจจสมุปบาท (เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย จึงสังขาร เพราะสังขารเป็นปัจจัย จึงวิญญาณ เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป ฯลฯ)

 

อ้างอิง
ฉันนสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่ม ๑๗ ข้อที่ ๒๓๑-๒๓๔ หน้า ๑๒๗-๑๒๙
ชุดที่
ลำดับที่
21

สถานที่

ไม่ระบุ

พระไตรปิฎกเสียงชุดอื่นๆ