Main navigation
อัปปณิหิตวิโมกข์
Share:

อัปปณิหิตวิโมกข์เป็นไฉน

ภิกษุในธรรมวินัยนี้ อยู่ในป่าก็ดี อยู่ที่โคนไม้ก็ดี อยู่ในเรือนว่างก็ดี ย่อมพิจารณาเห็นดังนี้ว่า นามรูปนี้ว่างจากความเป็นตัวตน และจากสิ่งที่เนื่องด้วยตน เธอย่อมไม่ทำความปรารถนาในนามรูปนั้น เพราะเหตุนั้น วิโมกข์ของภิกษุนั้นจึงเป็นวิโมกข์ไม่มีความปรารถนา นี้เป็นอัปปณิหิตวิโมกข์ ฯ

 
อ้างอิง:  
วิโมกขกถา พระไตรปิฎกฉบับหลวง เล่มที่ ๓๑ ข้อที่ ๔๗๐ หน้า ๒๐๐

คำต่อไป